در ابتدای دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور جدید آمریکا، نکاتی را در خصوص توافق هسته ای ایران باید به او گوشزد کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «توماس آر. پیکرینگ» سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل، روسیه، هند، السالوادور، نیجریه، و اردن در یادداشتی در وب سایت آمریکایی «ریچموند» نوشت: چه بر سر توافق هسته ای ایران خواهد آمد؟ این یک موضوع اصلی در سیاست خارجی آمریکا است. ما همیشه در این خصوص صحبت کردیم. ما حتی بر سر اینکه آیا ما باید به ایران حمله کنیم یا خیر نیز استدلال هایی را مطرح کردیم. در واقع در حال حاضر این توافق، «یک معامله انجام شده» است و همه طرف ها عملی کردن آن را در اوایل سال 2016 آغاز کردند. دولت جدید وعده داده بود که آن را پاره خواهد کرد. ممکن است هنوز هم این کار شدنی باشد اما لازم است نکاتی را گوشزد کنیم.
امروز ما از نزدیک گام های بعدی دولت جدید را دنبال می کنیم و نگران اقدام روسیه در سوریه، آزمایش موشک بالستیک بین قاره ای کره شمالی، و تنش های جدید با اروپا و چین نگران هستیم. ما دیگر نگران تهدید قریب الوقوع هسته ای ایران نیستیم، چرا که اصلا تهدیدی وجود ندارد. دیپلماسی اصولی این خطر را برای نزدیک به 15 سال از بین برده است. حتی اگر ایران تصمیم بگیرد برجام را نقض کند و سلاح هسته ای بسازد به دست کم یک سال زمان نیاز دارد. در سال 2017 ایران باید کمتر باعث نگرانی ما شود؛ سالی که پر از عدم اطمینان و نگرانی است.
ایران در اواخر فصل بهار انتخابات جدید برگزار می کند و رئیس جمهور روحانی یکی از برنده های احتمالی است. برای پیش بینی خیلی زود است اما او و تیم او نقش عمده ای در رساندن ما به این نقطه ایفا کرده اند. او حامی سیاست های عملگرایانه و رویکرد جدید در قبال ایران به عنوان یک عضو از جامعه بین المللی در یک جایگاه منطقی خوب است. ایران امروزه برخلاف سال های گذشته گزینه های بیشتری دارد و ما از یک ایران اعتدال گرا در دراز مدت استقبال می کنیم.
در حال حاضر تصور کنید که هیچ برجام و توافق بین المللی برای محدود کردن برنامه هسته ای ایران وجود نداشت، و هیچ برنامه بازرسی بی سابقه ای و هیچ حذف هزاران سانتریفیوژی نبود. برنامه هسته ای ایران با همان سرعت قبل پیش می رفت.
البته این توافق کامل نیست همان گونه که هیچ توافقی کامل نمی باشد. اما هسته اصلی این توافق نامه موفقیت آمیز بوده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی با نظارت بر تاسیسات هسته ای ایران و دسترسی گسترده به آنها، پایبندی ایران را برای بیش از سه سال تایید کرده است. بنابراین در چنین شرایطی اگر ما برجام را نقض کنیم، ایران برای توسعه برنامه هسته ای خود آزاد خواهد بود و در عین حال قادر خواهد بود با ادامه تعهد به برجام با کمک دیگر طرفین، ما (آمریکا) را منزوی کند.
اما هنوز هم بسیاری از دستاوردهای برجام بی اطلاع هستند. آنها در تلاش هستند تا با معرفی تحریم های جدید، از این توافق خارج شوند و یا آن را لغو کنند. اگر ما این کار را انجام دهیم، آمریکا - و نه ایران - مورد سرزنش قرار خواهد گرفت. متحدان ما در حال حاضر تصریح کرده اند که اگر ما (آمریکا) از برجام خارج شویم، آنها نمی خواهند در تحریم های جدید علیه ایران به ما ملحق شوند و بدون تحریم های جدید بین المللی، اوضاع به روز اول خود باز می گردد.
در عوض ما باید در حال حاضر به این فکر کنیم که چگونه می توانیم به واسطه توافق هسته ای، دستور العمل هایی دائمی تر برای ایران و سایر نقاط جهان ایجاد کنیم. ما نباید دستاوردهای خود را مخدوش کنیم و باید پای حرف خود بمانیم. در شرایطی که خطرات جدید بین المللی در حال ظهور است، ما باید خدا را شکر کنیم که برنامه هسته ای ایران یکی از نگرانی های ما را در این سال بسیار پر مشغله کم کرده است.
