نقد به «آقازادگی» بحث جدیدی نیست، اما با بازگشت اصلاحات به عرصه رسمی قدرت و تأثیر خیره‌کننده لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان (ملقب به لیست امید) این بحث درون تحول‌خواهان و اصلاح‌طلبان و با تمرکز به نقد از خود پررنگ شده است.
به گزارش جماران؛ دیروز بود که انتشار مصاحبه حمیدرضا عارف، پسر معاون اول دولت اصلاحات، حاشیه‌ساز شد و درست زمانی که انتظار می‌رفت این حاشیه کم‌کم از مرکز توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی به حاشیه برگردد، اظهارات سیدمصطفی، پسر عبدالواحد موسوی‌لاری، دوباره آن را زنده کرد.
مصاحبه حمیدرضا عارف محورهای متعددی داشت که هرکدام بخشی از نقدها را به خود معطوف کرد، اما پررنگ‌ترین کلیدواژه‌ای که در نقدها استفاده شد، «ژن خوب» بود. حمیدرضا عارف در آن مصاحبه در جواب به نقدهایی که موفقیت‌های او را در عرصه‌های متفاوت حاصل رانت می‌داند، از ژن و خون خوبی گفت که او از مادر و پدر خود گرفته و عامل موفقیت او بوده است. این اظهارنظرات بود که افکار عمومی، رسانه‌های آنلاین و روزنامه‌ها را به واکنش برانگیخت، اما روز گذشته پسر یک اصلاح‌طلب شناخته‌شده دیگر، مانع از مختومه‌شدن این حاشیه شد.
«مرگ شیرشاه یکی از مشهورترین سکانس‌های مرگ در فیلم‌های دنیاست، اما یک نکته آن برای من خیلی جذاب است. اگر درست خاطرم مانده باشد کفتارها چند گاو وحشی را می‌ترسانند و ناگهان تمام گاوها شروع به دویدن می‌کنند.
این در حالی است که اکثر گاوها اصلا نمی‌دانند موضوع از چه قرار است، یعنی نمی‌دانند از چه می‌گریزند و حال به کدام هدف می‌دوند.
فقط همراه با بقیه می‌دوند و در این میان شاه محبوب خود را می‌کشند! موج‌های توییتری که این روزها شکل می‌گیرد عجیب آدم را به یاد این سکانس می‌اندازد!». این متن به‌همراه عکسی از سکانسِ فیلم مذکور در حساب اینستاگرام سیدمصطفی موسوی‌لاری، پسر وزیر کشور دولت اصلاحات، منتشر شد.
این اظهارات مصطفی موسوی‌لاری نمی‌توانست از سوی افکار عمومی بی‌ارتباط با موج انتقادی روزهای اخیر به حرف‌های حمیدرضا، پسر محمدرضا عارف، دیده شود. حتی اگر او بی‌غرض و صرفا جهت نهیبی برای فروکاستن از انتقادات چنین مطلبی را منتشر کرده باشد، استفاده از کلیدواژه‌هایی چون کفتار، شیر و گاو (که با هشتگ تأکید هم شده بودند) در کنار بحث‌های ژن و خون خوب که حمیدرضا عارف مطرح کرده بود، یادآوری دید برتری نژادی‌ای شد که پسر عارف در دفاع از موفقیت‌های خود از آن استفاده کرده بود.
شباهت دیگر حاشیه پدیدآمده حول این دو فرزندِ سیاسی این بود که بعد از اظهارنظر اصلی مجبور به توضیح شدند، اما برخلاف حمیدرضا عارف که موج انتقادات به خود را عقده‌گشایی، تهمت و فحاشی خوانده بود، مصطفی موسوی‌لاری با حذف پست اینستاگرام خود در توییتر نوشت: «با توجه به سوءبرداشت برخی از دوستان از پست اینستاگرام، ضمن عذرخواهی از همفکران اصلاح‌طلب پست مذکور را برمی‌دارم و امیدوارم بنده را عفو کنید!».
گفتنی است که حاشیه پدیدآمده درخصوص حمیدرضا عارف بسیار فراگیر بود؛ از فعالان سیاسی، دانشجویی و رسانه‌ای تا هنرمندان به اظهارات او انتقاد نشان دادند.
این موج انتقادی هنوز هم ادامه داشت و برای مثال شهرام جزایری روز گذشته در یک فیلم کوتاه (کمتر از یک‌دقیقه) در جواب به سؤال خبرنگاری راجع به این حاشیه گفت: «موفقیت ۵۰ فاکتور دارد که یکی هم ژنتیک است و زیبایی، آن آقازاده هم احتمالا شکل ظاهری و خوشگلی داشته که می‌گوید ژنم خوب است»، به موج بعدی که حاصلِ نوشته مصطفی موسوی‌لاری بود، پیوست. مصطفی موسوی‌لاری هم با نوشته خود در اینستاگرام هیزم به آتش همین حاشیه ریخت و آن را دوباره به مرکز توجه فضای مجازی آورد تا این‌بار مرکزیت نقد بر او متمرکز باشد.
نقد به «آقازادگی» بحث جدیدی نیست، اما با بازگشت اصلاحات به عرصه رسمی قدرت و تأثیر خیره‌کننده لیست‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان (ملقب به لیست امید) این بحث درون تحول‌خواهان و اصلاح‌طلبان و با تمرکز به نقد از خود پررنگ شده است. با نزدیک‌‌شدن به انتخابات شوراهای شهر و روستا، به‌واسطه گزینش بازتر نامزدهای این انتخابات بحث نحوه بستن لیست در مرکز توجه قرار گرفت. این‌بار شورای نگهبانی در کار نبود تا تعداد نامزدهای اصلاح‌طلب را کم و نتیجتا انتخاب لیست را کم‌حاشیه‌تر کند.
از دل بحث بر سر لیست، نقدهایی تند به آقازادگانی که قصد ورود به لیست امید را داشتند، از سر گرفته شد. شاید بتوان گفت که افکار عمومی توانست مقداری در لیست‌ها هم بازتاب بیابد.
این مباحث به‌نوعی افکار عمومی را نسبت به حرف‌‌ها، نوشته‌ها و اعمال فرزندان سیاسیون حساس کرده است.
