در این مطلب می خوانیم: محرم همواره وهمیشه آئینی انسان ساز و جامعه ساز است که جامعه ایران را پالایش و هر ساله خونی تازه در رگ‌های جامعه جاری می‌کند، حفظ جریان اصلی محرم که نقطه اوج آن تاسوعا و عاشورای حسینی است، نه به‌عنوان شعائری تکراری بلکه وظیفه‌ای است که همه، ازعلما و روشنفکران گرفته تا توده مردم عادی باید در حفظ آن بکوشند.
در ادامه این مطلب افزوده شده است: مهم‌ترین دستاورد محرم، پالایش اخلاقی جامعه است و جامعه پرتنش و پرتضاد ایران، واقعا به چنین پالایشی هرازگاه نیاز دارد. راه پالایش اخلاقی جامعه، افزودن بر حجم مناسک و مراسم نیست، بلکه عمیق و پرانرژی‌کردن آن است، خطری که امروزه این شعائر دینی را تهدید می‌کند، افزودن بر فراوانی و ریتم این مناسک در طول سال است، حال آنکه با افزودن بر حجم مناسک، مناسک اصلی اهمیت و قدرت خود را از دست می‌دهند و کم‌کم در میان انبوهی از مراسم و مناسک، گم می‌شوند.
ادامه این یادداشت حاکیست: پیدایش «روزشمارها» یکی از مصادیق این سخن است؛ زیرا نوعی تنظیم ریتم جامعه براساس ریتم مناسک است. معنایش این است که ما تمام سال روزهارا می گذرانیم تا نوبت به مناسک بعدی برسد؛ درحالی‌که تمام اهمیت مناسک، پالایش زندگی به شمار می رود، اگر مناسک نتوانند زندگی روزمره ما را پالایش کنند و خودشان فقط تبدیل به یک فرم و صورت شوند، کارکردشان را از دست می دهند.
این روزنامه در پایان نوشت: اگر این مناسک بجا، به‌موقع و به‌صورت اصلی خود انجام شوند، انسان‌ساز می‌شوند و امثال شهید حججی‌ها از دل آن بیرون می‌آیند؛ اما اگر درست و بجا انجام نشوند و خودشان تبدیل به هدف شوند و نه وسیله، آن موقع جامعه گرفتار فرم می‌شود.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
انتهای پیام در ادامه این مطلب افزوده شده است: مهم‌ترین دستاورد محرم، پالایش اخلاقی جامعه است و جامعه پرتنش و پرتضاد ایران، واقعا به چنین پالایشی هرازگاه نیاز دارد. راه پالایش اخلاقی جامعه، افزودن بر حجم مناسک و مراسم نیست، بلکه عمیق و پرانرژی‌کردن آن است، خطری که امروزه این شعائر دینی را تهدید می‌کند، افزودن بر فراوانی و ریتم این مناسک در طول سال است، حال آنکه با افزودن بر حجم مناسک، مناسک اصلی اهمیت و قدرت خود را از دست می‌دهند و کم‌کم در میان انبوهی از مراسم و مناسک، گم می‌شوند.
ادامه این یادداشت حاکیست: پیدایش «روزشمارها» یکی از مصادیق این سخن است؛ زیرا نوعی تنظیم ریتم جامعه براساس ریتم مناسک است. معنایش این است که ما تمام سال روزهارا می گذرانیم تا نوبت به مناسک بعدی برسد؛ درحالی‌که تمام اهمیت مناسک، پالایش زندگی به شمار می رود، اگر مناسک نتوانند زندگی روزمره ما را پالایش کنند و خودشان فقط تبدیل به یک فرم و صورت شوند، کارکردشان را از دست می دهند.
این روزنامه در پایان نوشت: اگر این مناسک بجا، به‌موقع و به‌صورت اصلی خود انجام شوند، انسان‌ساز می‌شوند و امثال شهید حججی‌ها از دل آن بیرون می‌آیند؛ اما اگر درست و بجا انجام نشوند و خودشان تبدیل به هدف شوند و نه وسیله، آن موقع جامعه گرفتار فرم می‌شود.
گ / 6020 / 6022 خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
کپی شد
