«امروزی» بودن و «فردایی» فکر کردن

در این یادداشت که به قلم 'علی رفیعی وردنجانی' به رشته تحریر در آمد، می خوانیم: در ایران خانواده را تعریف کوچک‌تری از جامعه می‌دانند، در حالی که طبق برخی آمار این نظام همزیستی در حال فروپاشی است، خانواده چنین جامعه ‌ای به دو گروه دیروزی و امروزی تبدیل می‌شوند، خانواده دیروزی به آن دسته از جامعه گفته می‌شود که بن‌ مایه ریشه‌های تصمیم گیری و انتخاب و پرورش بر دوش پدر و مادر است و اندیشه ‌ای به نام همفکری و تعامل در آنان وجود ندارد و خانواده امروزی به دسته‌ ای پرحاشیه در جامعه گفته می‌ شود که پدر و مادر پس از رسیدن فرزند به یک دوره‌ای از زندگی، او را دانای کل نامحدود بر می‌شمارند و تصمیم ‌گیری برای چگونگی برقراری ارتباط با جامعه و جنس مخالف را بر عهده خود شخص می‌گذارند.
ادامه این مطلب حاکیست: در نهایت این کشش فکری مانع بروز تفکرات آینده ساز در کشور خواهد شد، چرا که ما در حال حاضر با دو دسته جوان در جامعه روبه ‌رو هستیم، دسته‌ای که فکر می‌ کنند انسان‌ های روشنفکری هستند و دسته‌ ای که به روشنی می‌اندیشند، این دو دسته در هنگام روبه ‌رو شدن با یکدیگر اول مانع پیشرفت و بروز استعداد خواهند شد و در درجه دوم با یکدیگر مبارزه می‌کنند.
در ادامه این یادداشت اضافه شده است: ریشه همه مشکلات اجتماعی در شهرهای ایران، که خوشبختانه اصفهان در حال همسان ‌سازی اندیشه از نظر فرهنگ و تئوری زندگی است، در خانواده‌ها یافت می‌شود، پدر و مادری که سعی در به روز کردن اندیشه و باورهای اجتماعی خود ندارند و هنوز با استفاده از شیوه‌های سنتی با فرزندان خود ارتباط برقرار می‌کنند، امیدی به سعادت و خوشبختی فرزندان آنان نمی‌ رود. باید امروزی بود و فردایی فکر کرد!
گ / 6020 / خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار : عمادی