آیا مواد شیمیایی ضد آفتاب‌ها سلامتی انسان را تهدید می‌کند؟

به گزارش خبرنگار حوزه سلامت جی پلاس، احتمالاً لازم نیست درباره اهمیت استفاده از ضد آفتاب ها برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست و جلوگیری از آفتاب سوختگی که پیری زودرس را به همراه دارد، سخن بگوییم. اما با یک جست و جوی سطحی در گوگل درباره «بهترین ضد آفتاب» یا حتی فقط «ضد آفتاب»، متوجه مقاله های فراوانی خواهید شد که نشان داده اند مواد موجود در این محصولات می توانند مضر یا حتی سمی باشند و در شما این نگرانی را ایجاد کنند که واقعاً از چه چیزی برای حفاظت پوست خود استفاده کنید؛ حتی ممکن است این فکر به ذهن تان خطور کند که شاید بهتر باشد بدون استفاده از اسپری ها و لوسیون های ضد آفتاب به طبیعت بروید. اما متخصصان بهداشت و سلامت پوست همچنان بر این امر مصمم اند که بیشتر باید نگران محافظت از پوست خود در مقابل اشعه های خطرناک ماورای بنفش باشیم تا مواد شیمیایی که در محصولات ضد آفتاب وجود دارند. چرا گفته می شود ضد آفتاب ها خطرناک هستند؟ در سال های اخیر نگرانی های زیادی درباره مواد شیمیایی که تصور می شود مختل کننده غدد درون ریز هستند، به وجود آمده است. اثبات شده که این مختل کننده ها شامل، بیس فنول A و آفت کش های مانند DDT هستند که می توانند هورمون استروژن بدن را شبیه سازی کنند که خطر کاهش باروری، اندومترویوز و برخی سرطان های دیگر را در انسان افزایش می دهد. به تازگی در رابطه با ضد آفتاب ها به وسیله «Environmental Working Group» گزارشی منتشر شد که بار دیگر به وجود مواد نگران کننده، مانند ویتامین آ و اکسی بنزن که به طور معمول در محصولات حفاظت پوست یافت می شود، اشاره کرد. اما موضوع این است که پژوهش های واقعی بر روی این مواد «نگران کننده» موجود در ضد آفتاب ها ممکن است کمی بزرگ نمایی شده باشند. برخی مطالعه ها نشان داده اند که مواد شیمیایی می توانند بر سیستم غدد درون ریز تأثیر گذار باشند، اما دانشمندان می گویند این تحقیقات بر روی حیواناتی مانند موش ها انجام شده اند؛ همچنین شواهدی وجود دارد که اکسی بنزن به وسیله پوست جذب شده و از طریق ادرار دفع می شود. واکنش ها در برابر وجود ویتامین آ نیز که به طور معمول در محصولات ضد آفتاب در قالب رتینیل پالیمیتات یافت می شوند، از یافته های برنامه سم شناسی ملی (ان. تی. پی) امریکا که یک برنامه دولتی برای آزمایش و اندازه گیری مواد شیمیایی محیطی است، سرچشمه می گیرد. ان. تی. پی در یکی از آزمایش های خود دریافت که مالیدن کرم های رتینیل پالیمیتات بر روی پوست بدون موی موش هایی که در معرض اشعه ماورای بنفش قرار گرفته بودند، در مقایسه با گروه دیگر موش ها که از این کرم ها در آنها استفاده نشده بود، باعث افزایش بروز تومورهای پوستی در آنها شده است. اما با این وجود، این آزمایش با تأثیر این مواد افزودنی بر روی پوست انسان قابل مقایسه نیست، زیرا محققان رتینیل پالیمیتات را به صورت جداگانه مورد آزمایش قرار داده بودند. رتینیل پالیمیتات، یک آنتی اکسیدان است که به طور طبیعی و در کنار ویتامین های ث و ای در پوست انسان یافت می شود. این سه ماده در کنار یکدیگر به شکلی عمل می کنند تا هرگونه تأثیر منفی را بر پوست خنثی کنند. بنیاد سرطان پوست امریکا می گوید:‌ «مصرف کنندگان اطمینان داشته باشند که موادی مانند اکسی بنزن و رتینیل پالیمیتات که در ضد آفتاب ها یافت می شوند، بی خطر بوده و در صورت استفاده صحیح، مفید هم هستند. هر دوی این مواد گونه ای از ویتامین آ هستند که مصرف آنها به وسیله سازمان غذا و داروی امریکا تأیید شده است. اما چگونه بهترین ضد آفتاب را انتخاب کنیم؟ شاید خنده دار باشد، اما بهترین ضد آفتاب همان ضد آفتابی است که شما دوست دارید و همیشه از آن استفاده می کنید. بنابراین، اگر این بدان معناست که شما ترجیح می دهید از ضد آفتاب های شیمیایی استفاده نکنید، تصمیم با خودتان است. ضد آفتاب های زیادی وجود دارد که مواد تشکیل دهنده آن اکسید روی و دیگر مواد محافظت کننده از پوست هستند و به خوبی می توانند از پوست مراقبت کنند. متخصصان پوست می گویند، فراموش نکنید که ضد آفتاب ها تنها جزئی از مراحل کلی حفاظت از پوست هستند. سعی کنید بین ساعت های ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر تا حدی که امکان دارد زیر سایه بمانید؛ همچنین پوشیدن کلاه نقاب دار و عینک های آفتابی همگی می توانند شما را از عوارض اشعه ماورای بنفش حفاظت کنند. برگرفته از: شبکه خبری فاکس نیوز