آیــد آن روز که من، هجرت از این خــانه کنم؟ از جهــــــان پرزده، در شـــاخ عدم لانه کنم؟
رسد آن حــــــال کـــه در شمعِ وجـــود دلدار بــــال و پـــــر سوخته، کارِ شب پروانه کنم؟
روى از خـــــانقـــــه و صومعــــــه بـــرگردانم سجــــده بـــــر خاک در ساقى میخانه کنم؟
حال، حـــاصل نشد از موعظه صوفى و شیخ رو به کـــــــوى صنمــــى والـــه و دیوانه کنم
گیســــو و خـــــال لبت دانه و دامند، چسان مـــرغ دل فــارغ از این دام و از این دانه کنم؟
شــــود آیــــا کــه از این بتکده، بر بندم رخت پــــر زنـــــان، پشت بر این خانه بیگانه کنم؟
(دیوام امام خمینی، ص158)
کپی شد
