مرتضی نجفی قدسی
شیفتگی آیت‌الله خزعلی به حضرت امام خمینی (س)
حضرت آیت‌الله خزعلی (ره) شیفتگی عجیبی به حضرت امام خمینی (ره) داشت و این عشق و ارادت در اعماق وجود ایشان آنچنان رسوخ کرده بود که محال بود ذره‌ای از این حب و علاقه کاسته شود.
سال‌ها پیش سفری در معیت ایشان به همدان داشتم که در آن روز پس از اینکه آیت‌الله خزعلی (ره) در جلسه ائمه جماعات و علمای استان سخنانی را ایراد کردند و سپس نماز جماعت برگزار شد و صرف ناهار هم در جمع آقایان بودند، برای استراحت ما را به اتاقی راهنمایی کردند، پس از دقایقی دیدم حضرت آقای خزعلی استراحت نمی‌کنند و نشسته‌اند، عرض کردم چرا استراحت نمی‌کنید؟ فرمودند: در این اتاق عکس حضرت امام هست و من هیچگاه در جایی که عکس ایشان باشد، پایم را دراز نمی‌کنم! که من بلا فاصله از میزبانان خواستم بیایند عکس را ببرند تا ایشان بتواند در آن اتاق استراحت کند!
اهتمام پیوسته آیت الله خزعلی به زیارت حرم امام خمینی (س)
از همه مهمتر اهتمام ایشان به زیارت حرم امام خمینی (ره) بود که شاید صدها بار توفیق این زیارت را داشت و دلیل آن هم این بود که حرم امام در ابتدای عوارضی جاده تهران - قم واقع است و حضرت آقای خزعلی هرگاه که به قم می‌رفت و یا از قم بر می‌گشت، حتی اگر نصف شب هم بود به حرم امام تشرّف پیدا می‌کرد و دیگر نگهبانان حرم با رفت و آمد ایشان خو کرده بودند و می‌دانستند هر وقت و ساعتی از روز و شب ممکن است حضرت آیت‌الله خزعلی به حرم بیایند و این آمادگی را داشتند و به محض ورود ایشان راه را باز می‌کردند و از درب جنوبی وارد حرم می‌شدند و در کنار ضریح مطهر لحظاتی به تلاوت قرآن و دعا مشغول می‌شدند و نمازی می‌خواندند و سپس به مسیر خود در مسیر قم یا تهران ادامه می‌دادند، حتی بنده به ایشان عرض کردم که آقا شما وقت زیادی را برای زیارت حرم امام صرف می‌کنید، چه لزومی دارد هر بار که از این جاده گذر می‌کنید به حرم امام هم مشرف شوید؟! خیلی از مسئولان و شخصیت‌ها حتی سالی یک بار هم نمی آیند! ایشان سخنی بدین مضمون فرمودند که امام حق زیادی بر ما و ملت دارد و وجودم نمی‌تواند بپذیرد که از کنار مضجع ایشان گذر کنم و به ایشان عرض اخلاص و ارادت نداشته باشم و حتی فرمودند من فقط یک بار به دلیل عجله‌ای که داشتم از این زیارت صرف نظر کردم و بعد هم بسیار پشیمان شدم و با خود عهد کرده‌ام که در هر شرایطی از اینجا عبور کنم به زیارت ایشان هم مشرف شوم.
در اینجا بی‌مناسبت نیست یادی از استاد عزیزم مرحوم آقای پرورش کنم که ایشان هم چنین رویه‌ای داشت و خودشان برای بنده نقل کردند که یکی دو بار به دلیل تعجیلی که به اصفهان رفتن داشتم در حرم امام (ره) توقف نکردم، روزی در اصفهان پس از آنکه در یکی از جلسات، سخنرانی‌ام تمام شد، خانمی به نزد بنده آمد و گفت من حضرت امام خمینی (ره) را در خواب دیده‌ام و ایشان فرمودند به آقای پرورش بگویید چرا دیگر از اینجا رد می‌شوید به ما سری نمی‌زنید؟! و این بود که استاد پرورش هم همانند آیت‌الله خزعلی (ره)، روح حضرت امام (ره) را آنچنان بیدار و حاضر و ناظر می‌دیدند که هیچگاه به خود اجازه نمی‌دادند از کنار این جاده رد بشوند و به ساحت ایشان عرض ادبی نداشته باشند!
منبع: فارس
