یک فیزیولوژیست ورزشی میگوید افرادی که مشکلات مغزی مثل افسردگی و آلزایمر دارند باید حداقل شش ماه ورزش منظم جهت بهبود داشته باشند و آن را در برنامه خود ثابت کنند. جی پلاس، محمدحسن فردوسی درخصوص تاثیر ورزش بر آلزایمر اظهار کرد: به‌طور کل آلزایمر، حواس‌پرتی و حتی بیماریهایی که همراه با جنون هستند، ممکن است یکی از دلایل اصلی ابتلا به بیماریهای منجر به مرگ و میر در میان افراد باشند که امروزه خیلی از افراد را متناسب با رو به صنعتی شدن جامعه، تحت تاثیر قرار میدهند. وی ادامه داد: جهت پیشگیری از هزینههای اقتصادی، بستری و درمان ناشی از این بیماریها، بهترین راهکار استفاده از فعالیت بدنی و ورزش است. فردوسی افزود: مبنای بیولوژیک تاثیر ورزش روی بهبود عملکرد کلی مغز این است که از راه بهبود جریان خون مغزی و افزایش گردش اکسیژن، فاکتور رشدی به نام "فیبروبلاس" در مغز رشد می‌کند. وی اضافه کرد: از طرفی مطالعات اخیر نیز بیانگر این است که متناسب با افزایش سن، استخوان جمجمه و مغز (هیپوکامپ) رو به کوچک شدن میرود ولی اگر افراد فعالیت بدنی و ورزش داشته باشند، باعث می‌شود که متناسب با گردش خون و افزایش گردش اکسیژن، سلول‌های مغزی و عروق اطراف کورتکس، اکسیژن بیشتری دریافت کنند و به مرور، کوچک شدن هیپوکامپ متوقف شود و فرد رو به بهبودی رود. این فیزیولوژیست ورزشی با اشاره به مراحل حواس‌پرتی و آلزایمر بیان کرد: بیماری آلزایمر سه مرحله را شامل می‌شود؛ مرحله نخست یا همان اولیه مرحلهای است که در آن فرد بعضی نامها و مکانها را فراموش می‌کند. مرحله دوم یا میانی نیز مرحلهای است که در آن یک سری فعالیتهای اجتماعی فرد دچار نقصان می‌شود و مرحله نهایی آلزایمر نیز این است که فرد به‌طور کل خیلی از دوستان و حتی افراد خانواده خود را تشخیص نمیدهد و حتی از انجام برخی از فعالیتهای معمول مثل راه رفتن نیز عاجز می‌شود. وی درباره ورزشهایی که به بهبود آلزایمر کمک میکنند، گفت: در مرحله اول در افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا هستند باید نوع ورزش، شدت و مدت زمان آن را مدنظر قرار دهیم و از طرفی هم به مسایل مربوط به ریختشناسی و فیزیوتراپی نیز توجه کرد. عضو هیات علمی دانشگاه پیام‌نور اهواز افزود: این افراد باید در قسمت پایین‌تنه و پا از سلامت لازم برخوردار باشند و آمادگی آنها در حدی باشد که پوکی استخوان نداشته باشند، ضمن این‌که دفورمیته لگن، مچ پا و زانو هم نداشته باشند و چنانچه این آسیبها را داشته باشند، باید نوع ورزش‌شان را تغییر دهند و بیشتر از راه آب‌درمانی در جهت حل آنها برآیند. وی اظهار کرد: چنانچه فرض را بر این بگذاریم که فرد مبتلا به آلزایمر، در ناحیه پایین‌تنه مشکلی نداشته باشد و از سلامت کامل برخوردار باشد، به‌طور کل پیشنهاد می‌شود که همواره قبل از اقدام به ورزش و فعالیت اصلی، یک سری تمرینات کششی و انقباضات ایزومتریک را انجام دهد و از طرفی اگر قرار است به‌عنوان مثال فرد نیم ساعت ورزش کند، آن را به سه زمان ۱۰ دقیقهای تقسیم کند، چراکه فعالیت باید به‌گونه‌ای باشد که افراد ورزش زده نشوند. فردوسی درباره شدت ورزش در اینگونه افراد تاکید کرد: این مساله باید بسیار ضعیف باشد و اگر بخواهیم به لحاظ فیزیولوژی آن را بگوییم باید گفت که هر چقدر شدت ورزش زیر ۵۰ درصد ضربان بیشینه قلب باشد (حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد) مفیدتر خواهد بود. وی افزود: تحقیقات اخیر نشان داده است، فعالیتهایی چون پیادهروی، دوچرخهسواری، شنا، پیلاتس و حتی باغبانی و شستن ظروف یا جارو کردن خانه بسیار میتواند در این راستا مفید باشد. این فیزیولوژیست ورزشی با تاکید بر این‌که افراد مبتلا به آلزایمر باید ورزش منظم و حداقل به مدت شش ماه را داشته باشند، عنوان کرد: بعد از این مدت زمان است که خلق و خوی افراد تا حدودی تغییر می‌کند و افرادی که مشکلات مغزی مثل افسردگی و مشکلات روانی دارند، باید حداقل شش ماه ورزش منظم داشته باشند. به‌عنوان مثال اگر قرار است چهار روز در هفته ورزش کنند، این چهار روز را در برنامه روزمره خود به شکل ثابت داشته باشند. وی در پاسخ به این سوال که جهت پیشگیری از آلزایمر چه توصیههای ورزشی دارد؟ گفت: هر فعالیت ورزشی که فرد انجام میدهد، از هوازی تا غیرهوازی، از آن جا که گردش خون را در تمام نقاط بدن به‌ویژه عضلات فعال در مغز افزایش میدهد، باعث می‌شود یا فرد به آلزایمر دچار نشود و یا این‌که دست‌کم احتمال ابتلا به آن را به حداقل میرساند. فردوسی در پایان تاکید کرد: انجام فعالیتهای اختیاری به مراتب بهتر از انجام فعالیتهای اجباری میتواند به پیشگیری از آلزایمر کمک کند. منبع: ایسنا
دیدگاه تان را بنویسید