با افزایش فارغ التحصیلان دانشگاه ها، نیاز به شغل در جامعه بالا رفته است و جوانان سعی می کنند به هر طریق و با هر شرایطی کاری بیابند. اما در این میان کسانی موفق خواهند شد که با توشه ای از خلاقیت و نوآوری پا به بازار کار بگذارند. پس با این حساب خلاقیت و نوآوری به عنوان یک مهارت مهم و کلیدی برای حل مسائل روزمره همه افراد جامعه به ویژه جوانان جویای کار، مطرح است. زینب مرزبان هم از جوانانی است که با نوآوری حرفه ای را برای خود راه انداخته است و با پشتکار فراوان اکنون نه تنها از افراد موفق در زمینه پوشاک است بلکه برای دیگران نیز کار ایجاد کرده. گفت و گوی خبرنگار جی پلاس را با او در ادامه بخوانید تا با یکی از روش های کارسازی یا همان کارآفرینی آشنا شوید. کارتان را از کجا و به چه شکل شروع کردید؟ ۱۰ سال پیش به فکر کسب و کاری برای خودم افتادم که بتوانم برای خودم درآمدی داشته باشم. به دلیل علاقه ام به هنر در آغاز با طراحی و تولید کارت پستال شروع کردم. خودم مشغول بازاریابی برای آنها شدم. تا اینکه از یک فروشگاه توزیع کننده حدود دو هزار کارت پستال سفارش گرفتم. با کمک خانواده ام کارت پستال ها را درست کردم
که باعث شد مبلغ قابل توجهی به دست بیاورم. چون در زمینه نقاشی کردن هم توانایی داشتم، تصمیم گرفتم بر روی شال و روسری به صورت دستی نقاشی کنم. این طرح ها تازه وارد بازار شده بود و طرفدار زیاد داشت. برای کارهایم بازاریابی می کردم. در فروشگاه های صنایع دستی، نمایشگاه ها و خیریه ها شرکت می کردم. در خیریه ای به نام «فیروزنیا» در باغ موزه «دکتر حسابی» که فقط پنجشنبه و جمعه ها برگزار می شد، شرکت کردم. بعد از سه ماه تابستان که در این خیریه حضور داشتم، توانستم پول پیش یک مزون را فراهم کنم. تا یک سال که از آغاز کار مزون گذشت، متوجه شدم که مزون فقط مخارج خودش را پرداخت می کند. این شد که کار مزون را رها کردم. به طور اتفاقی مغازه ای در پاساژی به دلیل اینکه زیر مجموعه صنایع دستی بود، با قیمت مناسبی اجاره کردم. اما بعد از دو سال فروشگاه فعلی را تاسیس کردم. در این مدت چند نفر را مشغول به کار کردید؟ خیلی! تعداد زیادی هم، اکنون در زیر مجموعه «لچک» مشغول به کار هستند. ۱۲ نفر در خیاطی «لچک» مشغول دوخت هستند.کارهای زیورآلات فروشگاه را تعدادی دانشجو به صورت دستی انجام می دهند که از این راه کسب درآمد می کنند.
تحصیلات دانشگاهی شما تا چه اندازه با کارتان مرتبط است؟ در رشته گرافیک تحصیل کرده ام. اما وقتی فهمیدم می توانم در این کار موفق باشم، دوره های طراحی لباس را هم گذراندم. همیشه علاقه خاصی به هنر داشتم. نقاشی می کشیدم. خانواده ام هم در زمینه هنر فعال هستند. هیچ وقت نترسیدید شکست بخورید؟ به عنوان یک خانم در جامعه ایران بسیار ریسک پذیر هستم. به ویژه که در جامعه ما محدودیت هایی برای خانم ها وجود دارد. بعضی اوقات پیش آمد که خسته باشم، فشار مشکلات زیاد شود، اما هرگز نخواستم که کارم را ترک کنم. کاری را که شروع می کنیم تا آخر باید ادامه دهیم. این کار، برای من که تنها شروع کردم خیلی سنگین بود. اما هر چه جلو می رفتم، برایم لذت بخش تر می شد. خلاقیت و نوآوری در موفقیت امروزتان چه قدر تاثیرگذار بوده است؟ همه خلاقیت من شد کار! یعنی اگر
نوآوری در این عرصه نکرده بودم نمی توانستم کسب و کاری داشته باشم. در حال حاضر هم کار ما با خلاقیت و نوآوری پیش می رود. فکر می کنید چه ویژگی جدیدی در کار شما وجود دارد؟ چون من یک خانم هستم، سلیقه و ترکیب رنگ ها، بیشتر باب میل خانم ها است. اینکه محصولات ما طرح های متنوع و جدید دارند که به سرعت هم عوض می شوند. محصولات ما دارای کیفیت بالا و از پارچه های مرغوب است که با توجه به آن سعی داریم که با قیمتی مناسب اجناس را در اختیار مشتریان قرار دهیم و آنها را راضی نگه داریم. برای تمام اقشار جامعه محصولی را در نظر گرفته ایم. هر کسی با هر سطح توان اقتصادی، می تواند از فروشگاه ما خرید کند. جوانان تازه کار باید برای ورود به بازار کار چه کنند؟ برای شروع هر کاری توانایی های خود را در نظر بگیرند. برای خودشان هدفی مشخص داشته باشند. بدانند که در زندگی به دنبال چه چیزی هستند و این هدف را با پشتکار و تلاش دنبال کنند. خودشان متوجه خواهند شد که با پشتکار همه چیز پشت سر هم برایشان فراهم خواهد شد.
برای راه اندازی یک کار سرمایه زیادی لازم است. با این مشکل چگونه برخورد کردید؟ خود من در شروع کار از نظر مالی ضعیف بودم. پس فقط جنبه های مالی ملاک نیست. جوانان می توانند از کارها و جاهای کوچک و نسبت به چیزهایی که دارند برای شروع کار اقدام کنند. کسی که از لحاظ مالی تامین است، می تواند مغازه ای بزند و شروع به کار و سرمایه گذاری کند. این اشخاص نیازی به خلاقیت و پشتکار ندارند. کسانی که پول چندانی ندارند، سن و سال کمی دارند و می خواهند وارد بازار کار شوند، شروع برای آنها سخت تر است. فکر می کنند کارهایی که انجام می دهند کوچک است ولی اگر از همین کار های کوچک قدم بردارند، اتفاق هایی رخ خواهد داد که باورشان نخواهد شد.خود من تصور نمی کردم که روزی فروشگاه «لچک» را به این بزرگی تاسیس و اداره کنم. موقعیت الان من ذهنیت دوری برای خودم نبود اما در آغاز کار، تنها می خواستم برای خودم درآمدی داشته باشم. اما به مرور فهمیدم توانایی آن را دارم که در این کار پیشرفت کنم و موفق باشم. 
یعنی جوانان نیاز به حمایت مالی برای کارهایشان ندارند؟ جوانان نباید منتظر این باشند که از طرف خانواده حمایت شوند و همیشه به امید پولی باشند که از پدرشان می گیرند. باید تصمیم گیرنده زندگی خودشان باشند. وقت خود را به بیکاری تلف نکنند. دائماً به دنبال تفریح با دوستان و آشنایان نباشند. علاوه بر درس خواندن به فکر این باشند که بعد از پایان درس چه کاری را می خواهند شروع کنند. زمینه های آن کار را در طول درس خواندن فراهم و تجربه کسب کنند تا بتوانند در آینده به موفقیت های بزرگ تری دست یابند. جوانان چگونه می توانند موفقیت را بیابند؟ جمله ای از نویسنده مشهور، «اسکاولشین» است که در کتاب خود این طور می نویسد: «میل و خواسته قدرتی عظیم است و باید به درستی هدایت شود. بخواهید تا به شما داده شود. بجویید، آن را خواهید یافت. بر در بکوبید، در به رویتان گشوده خواهد
شد.»
دیدگاه تان را بنویسید