جی پلاس ـ منصوره جاسبی: پدر و مادر به پابوس امام رضا (ع) رفتند و آنجا، آقا را به جگر گوشه اش قسم دادند که خداوند به آنها فرزندی عنایت کند. همین اتفاق افتاد و محمد تقی[۱] روز تولد امام جواد (ع) به دنیا آمد. سال ها گذشت... جنگ فرا رسید و محمد تقی که پیش از این در کسوت روحانیت در آمده بود، برای دفاع از دین و میهن به جبهه رفت و به جای آنکه در واحد تبلیغات مشغول فعالیت شود، پیک موتوری بچه های مهندسی شد و تکیه کلامش این بود: «بگویید چه کار کنم؟» البته به وظایف روحانی بودنش نیز عمل می کرد. مدت ها از جنگ گذشته بود و یکی از روزهای آغازین عملیات کربلای پنج با شهادت امام جواد (ع) مصادف شده بود،‌ هرکدام از بچه ها برای انجام کاری از سنگر بیرون رفته بودند که یک نفر از آنها گفت: بیایید با یک شهید عکس بگیریم. منظورش این بود که از این جمع، حداقل یک نفر به شهادت می رسد. ظهر شد، کانال ماهی مقر حضور بچه ها بود، خمپاره ای به زمین خورد و محمد تقی، هدیه ای که به واسطه امام رضا (ع) به والدینش عطا شده بود، به آسمان پر کشید و رفت.

  1. شهید محمدتقی شرعی.

دیدگاه تان را بنویسید