آیا هوش مصنوعی ما را کهن ذهن خواهد کرد؟

به گزارش خبرنگار حوزه علم و اندیشه جی پلاس،‌ فناوری در حال توسعه، مغز انسان را تحریک کرده و هوش آن را افزایش می دهد؛ اما این زمانی می تواند درست باشد که فناوری ذهن ما را به چالش بکشد. در دنیایی که به وسیله ماشین های هوشمند در حال اداره شدن است، زندگی را برای ما بسیار ساده تر ساخته است؛ لیکن آیا فناوری می تواند باعث کم شدن هوش ما شود؟ عصر ماشینی پس از انقلاب صنعتی، ماشین ها جایگزین کارگران شدند. این فرایند همانند صنعت بر کشاورزی نیز تأثیرگذار بود، در نتیجه انبوهی از کشاورزان مجبور به ترک روستاها و روی آوردن به شهرها به دنبال زندگی بهتر شدند. زمانی که ماشین ها جای کارگران را در کارخانه ها گرفتند، فعالیت فیزیکی مردم نیز کاهش پیدا کرد و بسیاری از افراد دچار اضافه وزن شدند. سبک زندگی بی تحرک به اپیدمی جهانی چاقی و اختلالات متابولیسمی مربوط به آن مانند بیماری های قلبی، دیابت نوع دوم و بیماری های کلیوی کمک کرد. از آنجایی که بدن در حال استراحت و در حال بزرگ تر شدن بود، مغز ما مجبور شد به سختی کار کند و این مانند آن است که به جای اداره یک روستای کوچک بخواهیم یک شهر بزرگ را اداره کنیم. شغل های مدرن نیز پیچیده تر و از نظر زمانی فوری هستند و از این رو نیاز به تحصیلات بیشتر دارند تا بتوان اطلاعات جدید را به سرعت فراوری کرد. به دلیل در دسترس بودن کتاب های متعدد و تکثیر رسانه های دیداری شنیداری برای سرگرمی، آموزش، موسیقی، اخبار و غیره، حتی در وقت های فراغت مغز ما سخت مشغول کار است. اکنون در عصر اینترنت، حجم اطلاعات به صورت تصاعدی در کنار فناوری های الکترونیکی پیچیده در حال رشد است. تعداد افرادی که با آنها از طریق الکترونیکی به لطف شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک و توییتر در ارتباط هستیم نیز در حال افزایش یافتن است. همه این کارهای اضافی باعث با هوش تر شدن مغز ما می شوند. این می تواند این واقعیت را توضیح دهد که چرا هوش بشر در کشورهای توسعه یافته به طور پیوسته و نسل به نسل در حال رشد کردن است. این پدیده را اپر فلین می نامند. البته دلایل دیگری نیز مانند توسعه مواد غذایی، شیوه های پیشرفته زایمانی که آسیب دیدگی مغز را کاهش می دهد، بهبود بهداشت و سلامت عمومی که بیماری های دوران کودکی را کاهش می دهند نیز می توانند در این امر دخیل باشند. اثر جیوس (Jeeves Effect) در رمان های «پی. جی. وودن هاوس»، «برتی ووستر» از سرزنش شدن در امان بود زیرا جیوس آنجا بود تا با قدرت فوق العاده مغز خود به او کمک کند. در این قیاس، انسان های آینده در خطر کم هوش تر شدن قرار دارند چراکه ماشین ها قرار است به جای آنها فکر کنند. آیا هوش مصنوعی واقعاً ما را بنده خود خواهد کرد؟‌ با این همه، با وجود نگرانی های آموزگاران، ماشین حساب های الکترونیکی هیچ گاه دانش آموزان را از یادگیری ریاضی باز نداشتند. هوش مصنوعی بسیاری از کارهای بشر را بر عهده دارد. به عنوان مثال، هواپیماها بسیاری از وقت ها به وسیله خلبان های اتوماتیک کنترل می شوند. علاوه بر این، مسأله پیچیده کنترل ترافیک هوایی در اطراف فرودگاه های مدرن و بزرگ نیز به وسیله هوش مصنوعی انجام می گیرد که بسیار خوب و فراتر از توانایی صرف بشر از عهده کار خود بر می آیند. برنامه های رایانه ای همچنین قابلیت آزمایش فرضیه های علمی، نوشتن شعر یا حتی رمان را دارند. تنها به این دلیل ساده که ماشین های هوشمند می توانند بهتر از بشر عمل کنند. هوش مصنوعی در بسیاری از جلوه های زندگی مدرن امروزی تعبیه شده است. هوش مصنوعی بر اساس قانون مور (افزایش تصاعدی در ظرفیت ترانزیستورها در طول زمان) بسیار سریع تر از هوش بشر رشد می کند. با هوشمندتر شدن ماشین ها، آنها بیشتر و بیشتر به جای ما فکر خواهند کرد و زندگی را برای ما آسان تر خواهند کرد. زندگی آسان استفاده از سیستم های الکترونیکی احتمالاً بسیار آسان تر خواهند شد. به جای سر و کله زدن برای شناساندن خود به یک سیستم الکترونیکی از طریق رمزهای عبوری که تنها در صورتی که یادآوری آنها بسیار سخت باشند، ایمن هستند. سیستم ها از روش های سخت تری برای شناسایی ما با استفاده از بیومتریک هایی مانند اثر انگشت، عکس چشم یا حتی صدای ضربان قلب فرد استفاده خواهند کرد. بسیاری از فناوری های آینده نیز از طریق فرمان صوتی ما عمل خواهند کرد و کیبورد ها بی استفاده خواهند ماند. مکالمه ما با دستگاه های الکتریکی مان بسیار بیشتر از دوستان و اطرافیان مان خواهد بود. در آینده، پیشرفت دستگاه های الکترونیکی به جایی خواهد رسید که می تواند همانند یک خدمتکار واقعی عمل کند و درخواست هایی مانند، «یک مهمانی برای شش نفر در پنجشنبه شب ترتیب ببین و همان مهمان های همیشگی را دعوت کن» را انجام دهد. در این نقطه، مبارزه طولانی مدت ما با فناوری به پایان رسیده است. مانند «برتی ووستر» می توانیم بی خیال باشیم و اجازه دهیم کارهای سخت مان به وسیله یک مغز متفکر برنامه ریزی و اجرا شود. با کاهش تلاش ها و فعالیت های ذهنی، مغز ما نیز به عقب رانده می شود و پس رفت خواهد کرد. آینده یک غبار اشرافی است. برگرفته از: huffingtonpost