تمام حاشیه های مراسم تشییع پیکر داوود رشیدی

جی پلاس: وداع باشکوه مردم با استاد رشیدی و جای خالی آنها که نبودند...!

لینک کوتاه کپی شد

مراسم تشییع پیکر مرحوم داوود رشیدی با شکوه خاصی برگزار شد و در این میان اما زشتی ها و زیبایی هایی داشت...! به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر جی پلاس؛ صبح امروز جمعیت زیادی به سمت خیابان شهریار در حرکت بودند. قشرهای مختلفی از جامعه که شامل هنرمندان و شخصیت های فرهنگی، اهالی رسانه و مردم علاقمند به هنر بودند که همگی خیابان ها را به سمت تالار وحدت طی می کردند و برای تشییع پیکر هنرمند دوست داشتنی خودشان داوود رشیدی به یک سو در حرکت بودند. به تالار وحدت که رسیدیم هجوم جمعیت بسیار زیاد بود. خیابان ها بسته و مردم در تنگاتنگ هم ایستاده بودند. عکاسان از داربست ها بالا رفته بودند. کمی جلوتر و مقابل سن، جایگاه هنرمندان و خانواده مرحوم رشیدی قرار داشت. داربستی دورتادور جایگاه کشیده شده بود و مردم صف به صف پشت جایگاه می ایستادند. در میان جمعیت، باز هنرمندانی به چشم می خورند که نتوانسته اند به جایگاه برسند و در میان مردم مانده اند. هیاهویی برپا بود و کمی که دقت می کنی گرما هم مردم را کلافه کرده است. مردم به عشق هنرمندشان آمده اند و باز هم در تمامی مراسم ها می آیند اما ای کاش می شد برای تشییع پیکر هنرمندانی در این سطح و اندازه فکر همه چیز را کرد! ای کاش می شد برنامه ای ریخت و جایگاهی مشخص کرد که همه با سلام و صلوات بیایند و اذیت نشوند. جای خالی سیاسیون فرهنگی در همهمه حضار، صحبت از افرادی است که در تشییع پیکر دیگر هنرمندان حضور داشتند. داوود رشیدی متعلق به هیچ گروه یا پیکره سیاسی خاصی نبود. او مخلصانه در آثار هنری به ایفای نقش پرداخت و به گفته تمامی هنرمندان و دوستانش، رشیدی با عشق و شور برای ایران و برای مردم سرزمینش بازی کرد. همینطور که داریوش فرهنگ بالای سن گفت: "داوود رشیدی نقش آدم های خشن را بازی می کرد اما واقعا خود داوود اینطور نبود و بسیار مهربان و مردم دوست بود." همینطور است که داوود رشیدی را همه می شناسند و آثارش را دیده اند و با این هنرمند غریبه نیستند. نسل های مختلف آثاری را با هنرمندی او به خاطر دارند ولی در این میان اما عده ای هستند که حضور ندارند! عده کمی از مسئولان و متولیان اصلی امور فرهنگ کشور هستند که در مراسم قدردانی هنرمندان و گاها تشییع جنازه آنها شرکت می کنند و جای خالی بسیاری از آنها که می شد به پاس قدردانی هنرمندان ارزشمند کشور، با حضورشان دلگرمی باشند. ارادت حاشیه ساز برخی از مردم! اطلاع رسانی چنان گسترده است که بیشتر مردم از اتفاقات با خبر می شوند. در مراسم ها در تشییع ها، عده زیادی از مردم به دلیل ارادت به اهالی فرهنگ و هنر شرکت می کنند اما متاسفانه باب شده که عده زیادی هم صرفا برای گرفتن عکس های یادگاری با هنرمندان در چنین مراسم هایی حاضر می شوند. مراسم تشییع پیکر داوود رشیدی هم مستثنی نبود و بازار تلاش برای گرفتن سلفی داغ. تا جایی که پس از انتقال پیکر مرحوم رشیدی به قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) جمعیت زیادی همچنان مقابل درب وروی معاونت هنری صف کشیده و خیابان به دلیل ازدحام جمعیت بسته شد. جمعیتی منتظر برای خروج هنرمندان از محوطه و گرفتن سلفی! و اندکی بعد هم به هر طرفی نگاه می انداختی جمعیتی را دور یک هنرمند می دیدی. تشییع واقعی اما برگزاری مراسم هایی از این دست آداب و رسومی دارد. تشییع جنازه مراسمی است که در آن بسیاری نزدیکان، از خانواده مرحوم گرفته تا دوستانش غم دارند. قطعا مراسم تشییع، جای میتینگ سیاسی یا جناحی نیست و آداب ویژه ای از جمله تلاوت قرآن کریم، فاتحه و دلداری با خانواده داغدیده را دارد. همین چند وقت پیش هنگام تشییع پیکر یکی از هنرمندان بود که به جای ذکر صلوات و فاتحه عده ای به کف زدن پرداختند! اما امروز برنامه تشییع پیکر استاد رشیدی، حال خوبی از این حیث داشت. وقتی احترام برومند روی صحنه رفت و باز عده ای کف زدند، بسیار رسا و شیوا گفت:" برای شادی روح عباس کیارستمی و داوود رشیدی صلواتی بفرستید." احترام به سنت ها و آداب هر مراسمی که در فرهنگ اسلامی ایرانی وجود دارد، همواره توسط خود هنرمندان مورد توجه بوده و شایسته تداوم است. در ادامه مراسم حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی به نماز ایستاد و در ابتدای صف خانواده رشیدی، دوستانش و مردم همگی به نماز ایستادند... قدردانی از هنرمندان پیشکسوت اما حرف مشترک امروز هنرمندانی که در مراسم سخنرانی کردند، "قدر دانستن هنرمندان قبل از مرگشان بود." تاریخ هنر معاصر، هنرمندان مطرحی را پرورش داده که هر کدام وزنه ای در هنر هستند و طبیعتا قدردانی از هنرمندان هم امری مهم قلمداد می شود. اما این اصل لایه های پیدا و پنهان دیگری هم دارد...! اینکه جدا از توجه مسئولین، آیا قدردانی و سپاس شدن را بیشتر باید میان مردم جستجو کرد یا خود هنرمندان؟! چرا که اتفاقا مردم ما هیچ گاه هنرمندان را فراموش نکرده اند که اگر این بود این همه جمعیت برای قدردانی و سپاس جمع نمی شد. شاید این نسل های جوان تر هنر هستند که توجه چندانی به پیشکسوتان خود ندارند! بی شک از آنها انتظار بیشتری می رود تا فراموش کار نبوده و مراقب اساتید خود باشند. متاسفانه این روزها نسل های جدیدتر سینما، گاهی به پشت سر نگاه نمی کنند و به عنوان مثال در همین مراسم تشییع پیکر مرحوم داوود رشیدی هم جای خالی بسیاری از آنها محسوس بود. هنرمندان جوانی که در مراسم چند ماه پیش عباس کیارستمی هم شرکت نکردند اما از دمیدن بر تنور حاشیه های خبرساز پرونده پزشکی آن مرحوم استقبال چشمگیری داشته و دارند.

دیدگاه تان را بنویسید