" من دونده سرعت نیستم که در چند ثانیه به خط پایان برسم؛ من دونده استقامتم که با وجود موانع زیاد در مسیر توسعه شهرم، کشورم و طرح "نهضت داوطلبی تبریز 2018" ، استقامت به خرج می‌دهم و هیچ نمی‌ترسم؛ فلسفه‌ی کار قوی مگر غیر از استقامت است؟." به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی، این‌ها گفته‌های جواد خیابانی، گزارشگر ورزشی است که با طرحی تحت عنوان نهضت داوطلبی تبریز 2018 ،کمر همت برای یادآوری مهربانی و محبت بین همشهریانش بسته و با وجود مشکلات فراوان در مسیر نهضت نوپای خود می‌خواهد به قول خودش "با دستمالی که با اشک احساس انسان‌ها خیس شده است، این آیینه‌ی شفاف فرهنگ نوع دوستی و انسان دوستی را که تحت سیطره اقتصاد و پول کمی غبار آلود شده است از دل‌هایمان پاک کنیم". انتخاب تبریز به عنوان پایتخت گردشگری اسلامی در سال 2018 بهانه‌ای شد تا نهضت داوطلبی در تبریز جوانه زند و با مشارکت همه افراد جامعه در هر جایگاه و شغلی، تبریز و آذربایجان شرقی برای این رویداد بزرگ آماده شود. شاید این نهضت داوطلبی بهانه‌ای شود برای اینکه دیگر از کنار هم بی‌تفاوت رد نشویم و مهربانی و محبت درونیمان را ارزانی هم نوعان و مردم شهر و کشورمان کنیم. پای صحبت‌های جواد خیابانی، گزارشگر مطرح کشور و مسئول نهضت داوطلبی تبریز 2018 می‌نشینیم. چرا طرح نهضت داوطلبی را از تبریز شروع کردید؟ پدرم متولد تبریز و مادرم متولد روستای حاج آقا نزدیک بستان‌آباد آذربایجان‌شرقی است و خودم چندسالی قبل از شروع دوران دبستان در تبریز بوده‌ام. روستای حاج آقا محل زندگی تابستانی ما بود و در حالیکه خیلی‌ها برای ییلاق تابستانی به ویلای پرتغال یا ساحل نیس می‌رفتند، ما به روستای خودمان در روستای حاج آقا می‌رفتیم. فکر می‌کنم الان دلیلش را فهمیدید؛ من ایرانی‌ام، زاده‌ی آذربایجان و برای من نه تبریز بلکه همه‌ی ایران همچون زاهدان، بندرعباس، آبادان، خرمشهر، خراسان، مشهد و ... دوست داشتنی است و تبریز را به دلیل اینکه حس نوستالژیک قدیمی زندگی‌مدارانه‌ای را به من می‌دهد، بیشتر دوست دارم و احساس می‌کنم که تبریزی‌ها اگر بخواهند همیشه اولین‌اند و همیشه اولین‌ها را ساخته‌اند. ما شاهد نهضت‌های زیادی در آذربایجان بوده‌ایم و همه‌ی بزرگان تبریز مثل ستارخان، باقرخان، آیت‌الله قاضی طباطبایی، آیت‌الله مرعشی نجفی، آیت‌الله شریعتمداری و علامه جعفری را نه من، بلکه همه‌ی ایران می‌شناسند. سوال خوبی است این که چرا تبریز؟! و دلیلش هم دلیل خوبی است چون تبریز اولین است و می‌خواهد که سرآمد ایران باشد و شعار نه من، بلکه شعار همه تبریزی‌ها این است که تبریز باید بین‌المللی شود؛ تبریزی که عشق مردم آذربایجان و ایران است و قطعاً می‌تواند عشق مردم دنیا هم بشود. با بزرگ‌کردن تبریز، مطمئنم که خودمان بزرگ می‌شویم و با زنده نگه داشتن تبریز خودمان زنده می‌مانیم و به همه دنیا ثابت می‌کنیم که ما هستیم.
در بازی تیم تراکتورسازی با استقلال در تهران، تمام استادیوم به جز زیرپای تبریزی‌ها زباله بود. یادتان می آید که وقتی طرفداران کره به استادیوم آمده بودند، چقدر به ما برخورده بود که همه جا به جز جایگاه طرفداران کره کثیف بود؟ به رگ غیرتتان بر نمی‌خورد؟ ما که در دوران قرون وسطای آن‌ها فرهنگ داشتیم و حالا آن‌ها فرهنگشان را به ما یادآور می‌شوند. شرایط پیوستن به نهضت داوطلبی تبریز 2018 چیست؟ ما در این نهضت نیاز به افرادی داریم که با زبان، تاریخ، ادب و فرهنگ خود آشنایی داشته باشند و به دیگران انتقال دهد. به نظرم سفره‌ی آذربایجانی یکی از بی‌نظیرترین سفره ها در دنیاست و می‌توانیم خودمان با نه حرف، بلکه با عمل به همه نشان دهیم که بیایید شهر و فرهنگ ما را ببینید، دعا کنیم که خداوندا همه ی مردم دنیا را به درک فرهنگی از مردم ایران نائل بفرما. گردشگر در طول سفر خود باید احساس آرامش کند و به محض وارد شدن به فرودگاه تبریز، یک پسر یا یک دختر شیک و با لباس، زبان و فرهنگ مرتب به استقبالش برود و راهنمایی‌اش کند و البته از پیرمرد 80 ساله تا نوجوان 15 ساله از تمام نقاط کشور می‌توانند کمک حال ما و شهرش باشد. تمام وظایف سازمان‌های مردم نهاد را نهضت داوطلبی هم بر عهده دارد و در نهضت ما احترام به طبیعت، احترام به حیوانات، احترام به بنزین، احترام به ماشین و احترام به همه چیز است. یکی از مهم‌ترین شعارهای نهضت داوطلبی خودشکنی است، اینکه هر فردی با هر سمت و مقامی داوطلبانه به ما بپیوندند، کمک کردن که دیگر دریغ ندارد؛ کمک کردن به خانمی که بار زیادی در فرودگاه دارد، کمک به گردشگری که مسیر اتوبوس را نمی داند و موزه را نمی شناسد، عار نیست. در این نهضت هیچ فرماندهی نداریم و همه به یک مدل لباس خواهیم پوشید و از تمامی هنرمندان برای طراحی لباسی مناسب، درخواست همکاری داریم. و طی یکی دوماه آینده از طریق سایت شهرداری تبریز با پرکردن فرمی مخصوص، علاقمندان از تمام کشور می‌توانند عضو نهضت داوطلبی شوند. آیا از چهره‌های برجسته و ایرانیان مقیم خارج کشور برای عضویت در نهضت داوطلبی دعوت می‌کنید؟ هنرمندانی از جمله آقای رضا رشید‌پور جهت پیوستن به این نهضت اعلام آمادگی کرده است و از رامبد جوان از همین جا می‌خواهم که بیا و به شهر خودت کمک کن. آقایان ابراهیم حاتمی‌کیا، کریم باقری، سیروس دین محمدی و همه بدون خط کشی استانی و قومیتی می‌تواند همراه ما باشد و هیچ تعصبی نداریم که اینجا آذربایجان است پس همه باید آذری باشند. بندرعباسی‌ها، بیرجندی‌ها، بروجردی‌ها، خراسانی‌ها، یزدی‌ها، شیراری‌ها و همه ایران به ما بپیوندند.
حتی قول می‌دهم که یک روز عادل فردوسی پور را به تبریز آورده و با او در خیابان های شهر قدم بزنم البته به شرطی که تبریزی ها میزبان خوبی برای عادل باشند.
در طرحی تحت عنوان " من ایرانی‌ام، زاده‌ی آذربایجان" تمام تبریزی‌های مقیم خارج از کشور را در یک روز در سال 2018 گرد هم می‌آوریم و تاکنون لیست پنج هزار نفر جمع آوری را آماده کرده‌ایم . چطور می‌خواهید که تعداد زیادی از داوطلبان را سازماندهی و مدیریت کنید؟
این طور نیست که بدون برنامه چندین هزار نفر را بدون آموزش و نظم وارد شهر کنیم بلکه افراد در 17 کارگروه مشخص از قبیل اجتماعی، اخلاقی، فرهنگی، ادبی و... دسته‌بندی می‌شوند و در گروه‌های 500 نفره یا 200 نفره دوره‌های آموزشی خواهیم داشت و جزوات و فیلم‌های آموزشی تحویل شرکت کنندگان می‌شود به طوریکه تا قبل از 2018، تمامی اعضا آماده فعالیت خواهند بود. خواهشی که دارم این است، اول از بالا شروع کنیم شاید فکر کنید که استاندار یا فرماندار را خواهم گفت، نه! برای من پدران و مادران تبریزی و مردم تبریز بالاترینندو ارزشمند هستند. ما در این نهضت، کاری با سیاست نداریم؛ سیاست بماند در اتاق‌های دربسته، ما با اصولگرا و اصلاح طلب دعوا نداریم، همه ایرانی هستیم، همین! ما فقط از همه سازمان‌ها و دستگاه‌ها می خواهیم که به نهضت بپیوندند و به ما کمک کنند که اعضای ما یک رنگ لباس بپوشند و تجهیز شوند؛ بعضی‌ها گفتند که می‌شود کاور تنشان کرد، نه! نه! جوانی که وقت و حسش را در اختیار نهضت بگذارد، باید حداقل یونیفرم و لباس یکساله‌اش همچون کاپشن زمستانی، کلاه تابستانی، دستکش، کفش، بارانی و... تامین شود. به نظرتان تیم تراکتورسازی چه کمکی می‌تواند به این نهضت بکند؟ به نظرم باشگاه تراکتور سازی فقط یک باشگاه نیست، بلکه یک مکتب فکری محسوب می‌شود ، امروزه ورزشکاران سربازان کشورها محسوب می‌شوند که با رفتار خود، فرهنگ کشورشان را به نمایش می‌گذارند. آقای آجرلو خود اهل اتحاد و عشق است به طوریکه در اولین فرصت لوگوی تبریز 2018 را روی لباس بازیکنانش چاپ کرد و من از کانون طرفداران همه‌ی تیم‌های کشور می‌خواهم که به این طرح بپیوندند و در برگزاری هر چه بهتر رویداد تبریز 2018 یاریمان کنند. Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
انتهای پیام
کپی شد
