برخلاف تصور اولیه ساواک نه تنها فشارها و حبسها باعث فراموشی نام امام نشد بلکه بعد از تبعید آن حضرت با همۀ مخاطرات، مردم عشقشان را به مرجع و مقتدایشان به هر وسیله‌ای ابراز می‌دارند و به خصوص از زمانی که یادگار امام تلاش خود را برای فعال نمودن منزل امام در قم افزایش داده، حتی علناً مجالس تجلیل از امام خمینی در این محل برگزار می‌شود که گزارش ذیل – که در سال 1346 یعنی اوج خفقان پلیسی و حکومت فاشیستی ساواک می‌باشد – نمونه‌ای از آن است:

«منبع – 212

تاریخ وقوع –17/6/46

تاریخ گزارش:19/6/46 – خیلی محرمانه

نظریه رهبر عملیات– در ایام سوگواری اغلب در منزل خمینی مجلس

روضه‌خوانی وسیله برادرش پسندیده و یا شیخ علی اکبر اسلامی برگزار و عدۀ زیادی از مردم در آن شرکت می‌نمایند و با توجه به اینکه وعاظ ضمن سخنرانی در خاتمه منابر خود به بانی مجلس یعنی خمینی دعا نموده و از وی تجلیل فراوان به عمل می‌آورند و این امر باعث کسب وجهه و محبوبیت بیشتر خمینی می‌گردد لذا بهتر است در صورت امکان ترتیبی داده شود که برای برگزاری این گونه مجالس در منزل خمینی به نحو غیر مستقیم محدودیتهائی فراهم نمود.»

و این هم سندی دیگر از راه افتخارانگیز احمد در روزهای سخت غربت و مظلومیت که در آن یکی از منابع ساواک دزدانه سخنان طلبه‌ای را استراق سمع نموده و گزارش آنرا به ساواک داده است:

«1 – به: 316

2 – از: 21

3– شماره گزارش:838/21

4– تاریخ گزارش:13/3/47

7 – منبع: 1219

9 – تاریخ وقوع: 12/3/47 – خیلی محرمانه

موضوع: اظهارات احمد خمینی

طلبه‌ای بنام شیخ‌الاسلامی روز فوق اظهار داشت یکی از رفقای وی بنام حسین جاوید کرمانی ساعت 22 هنگامی که از جلو منزل خمینی عبور می‌کرده مشاهده نمود که یک نفر پاسبان از تردد در منزل مذکور مراقبت می‌نماید وی با سید احمد پسر خمینی مواجه شده و اظهار تأسف نموده که هنگام شب نیز مأمورین دست‌بردار نیستند. سید احمد خمینی در پاسخ اظهار داشت (اینها نمک آش مبارزه است من راهی می‌روم که پدر و برادرم رفته‌اند و ناراحتیها برایمان تأثیر ندارد.)

نظریه منبع – نظری ندارد.

نظریه رهبر عملیات – مفاد گزارش فوق صحیح بنظر می‌رسد و به استحضار می‌رساند چون سید احمد مایل است به عراق
عزیمت نماید و تاکنون از طرف شهربانی با تقاضای او موافقت نشده اصلح است وی نیز مثل مصطفی به عراق تبعید و تا بدینوسیله از فعالیتهای او در ایران جلوگیری گردد% ق»

□□□