زاینده رود

  • مهدی طغیانی نماینده اصفهان در مجلس با اشاره به اینکه هم اکنون عدم احیای زاینده رود که موجب خالی شدن آبخوان‌های دشت اصفهان شده است، مهم‌ترین مشکلات اقتصادی اجتماعی و محیط زیستی را برای اصفهان به همراه داشته است، تاکید کرد: اکنون فرونشست در اصفهان به مرحله‌ای بسیار خطرناک رسیده است به نوعی که اگر در طول هفت یا هشت سال آینده نتوانیم کاری برای احیای آبخوان‌های اصفهان انجام بدهیم، این تمدن باقی نخواهد ماند.

  • انتقاد از ضعف ناوگان مسافربری بین شهری؛

    مهدی طغیانی نماینده اصفهان در مجلس در تذکری گفت: تهیه بلیت اتوبوس برای خانواده‌هایی که دانشجو دارند تبدیل به کابوس شده است. ناوگان مسافربری بین شهری به یک سوم رسیده و در این راستا مردم با مشکلاتی روبرو هستند.

  • محرابیان وزیر نیرو با قدردانی از سرانه مصرف مناسب آب شرب در استان اصفهان یادآور شد: ۱۰۰ میلیون متر مکعب از آب دریا که برای کرمان و یزد شروع شده که برای آب شرب است و دو معدن کشور در اختیار تأمین مالی بخش شرب این خطوط قرار گرفته است. صنایعی که در استان اصفهان، یزد و کرمان تا امروز از آب سطحی استفاده می‌کردند تا پایان امسال باید مصارف خود را از شرب جدا کنند.

  • به گزارش جماران، «زاینده‌رود» یا «زنده‌رود» به معنی دهنده‌زندگی، روزگاری بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران بود. این رودخانه به طور طبیعی از پای زرد کوه بختیاری و هفت تنان و شعب آنها در منطقه شوراب تنگ گزی از توابع استان چهار محال بختیاری سر چشمه می‌گیرد و پس از جذب آب‌های جاری بخش‌هایی از مناطق فریدن و فریدون‌شهر از استان اصفهان، به سمت شهر اصفهان جریان داشت و در نهایت به مانداب گاوخونی سرازیر می‌شد. اهمیت این رود از این جهت است که بسیاری، اصفهان را هدیه زاینده رود می دانند؛ چرا که این شهر از شرق، شمال و جنوب با کویر هم جوار است و باید آن را شهری کویری به شمار آورد، اما در سالیان متمادی، شهر اصفهان و حومه در سال‌های خشک یا مرطوب همواره 18 درصد سهم کل آب زاینده رود را به خود اختصاص داده است. زاینده رود، رودخانه آب شیرین و دائمی حوزه داخلی ایران، از قدیم به ضرورت بهره برداری مناسب در منطقه خشک با اقلیم ناپایدار اصفهان و حومه، دارای نظم (تقسیم نامه) ویژه ای بوده است و آخرین تقسیم نامه آن در عرف جامعه محلی بنام طومار «شیخ بهایی» موسوم شده است. بر اساس این طومار کل آب رودخانه به 33 سهم کلی و 275 سهام جزئی‌تر، بین 7 بلوک آبخور آنکه از حدود 70 کیلومتری غرب اصفهان تا 120 کیلومتری شرق این شهر ادامه داشته، تقسیم شده است. تقسیم آب بر اساس طومار از 75 روز بعد از نوروز تا آخر آبان ماه به مدت 160 روز مجری بوده و در فصول سرد سال که نیاز به آبیاری وجود نداشته است، به اصطلاح رودخانه آزاد بوده و هر کس به هر میزان نیاز داشته است می توانسته از آن بهره برداری کند. از ویژگی‌های اصلی طومار یکی این است که در آن هیچ روستا و مزرعه در کل منطقه و هیچ باغ و محله‌ای در داخل شهر از قلم نیفتاده است. زاینده رود از سال 1386 جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داده و خشک شدن آن در شهر اصفهان بسیار تأثیر گذار بوده است. در منابع مختلف عمده‌ترین دلایل خشک شدن زاینده‌رود خشکسالی در بالا دست، تبدیل مرتع به باغ در بالادست، استقرار صنایع آب بر، الگوی کشت نامناسب در پایین دست، انتقال آب، نادیدن گرفته شدن حق آبه شیخ بهایی و برداشت بی‌رویه آب در مسیر رودخانه عنوان شده است.

  • علی صالحی عضو هیات رییسه شورای اسلامی شهر اصفهان روز یکشنبه در شصت و هشتمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به تذکر ۲ عضو دیگر این نهاد در باره موضوع آب در جلسه امروز افزود: همه مجموعه‌ها بصورت شبانه‌روزی برای حل مشکل آب می‌کوشند اما در بدنه وزارت نیرو برنامه منسجم و تلاش مضاعفی در این زمینه دیده نمی‌شود که البته امیدواریم از فرصت‌های پیش‌رو در دوران دولت سیزدهم برای حل این مشکل استفاده شود.

  • مسعود سیدی پور مدیر محیط‌زیست و کیفیت منابع آب شرکت آب منطقه ای اصفهان گفت: نمونه برداری از ماده تخلیه شده در رودخانه زاینده رود در شهرستان فلاورجان امروز انجام شد، طبق پایش‌های اولیه، تغییر رنگ آب رودخانه به علت آلودگی نفتی و روغنی نیست.