نام او،  از زمانی که نامه‌های خود را رونوشت می‌زد به (خیلی جاها جهت اعلان مظلومیت) بیشتر بر سر زبان‌ها افتاد؛ آنجا که مدام از حقوق مردم و به ویژه کارگران شهرداری می‌گفت و مسولین شهرداری را به رعایت عدالت دعوت می‌کرد.     به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، «محمدحسن اسوتچی» در انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تبریز با اقبال کمی مواجه شد و هر چند  نام او در میان 13 عضو منتخب نیست و با اختلاف ناچیز در ردیف پانزدهم قرار گرفته  ولی او در تبریز چهره‌ی شناخته شده‌ای است.                یک روز در صحن علنی شورا بنر می‌آویخت و روز دیگر نامه سرگشاده‌ای خطاب به رئیس و اعضای شورای اسلامی شهر منتشر می‌کرد، دعوا که بالا می‌گرفت از جایگاه خود قیام می‌کرد و یک دل سیر از حقوق‌های عقب افتاده کارگران حرف می‌زد. 
اسوتچی هیچ وقت،  از آن دست اعضای شورای اتو کشیده‌ی بالانشین نشد، حرف‌ها و خطابه‌هایش ساده بود و سکوتش نیز معنادار، اسوتچی  را خبرنگاران خوب می‌شناختند، با موتورسیکلتش عکس‌های یادگاری می‌گرفتند و تا می‌خواستند  ته و توی قضیه‌ای را در بیاورند،  همین نطق‌های پیش از دستور او در جلسات شورا، به راست کارشان می‌آمد.      برخی او را مرد همیشه منتقد می‌خوانند و برخی معتقدند انتقادهای او به جا بود، در هر صورت عضوی از اعضای شورا و شهردار و شهرداران مناطق مختلف تبریز نبودند که از گزند انتقادات او در امان باشد، چرا که او در انتقاد رودربایستی با کسی نداشت و از تایم استخر اختصاصی برخی از اعضای شورای شهر تا لابی‌گری‌های پشت پرده برخی از اعضاء شورا با برخی مدیران شهرداری، همه را به باد انتقاد می‌گرفت.     خودش نیز از گزند انتقاداتی که وارد می‌کرد در امان نبود، در شورای سوم شهر تبریز بود که خبر شکایت شهردار وقت از وی حاشیه‌ساز شد، هرچند پرونده با رضایت شهردار ختم به خیر شد و این پایان ماجرا نبود، در دور چهارم شورای شهر تبریز نیز انتقادات بسیاری به عملکرد شهردار کنونی و مدیران شهری وارد کرد، عملکرد رئیس شورا نیز هموراه پای ثابت انتقادات وی بود. 
او که تصویر مصمم یک فرد انقلابی بدون ادعا است، به لابی‌گری‌ها و رانت‌بازی‌ها دامن نیالود و تا می‌توانست پرده از بی‌قانونی‌ها بر‌داشت، اسوتچی چه در شورای سوم و چه در شورای چهارم دست از نامه‌نگاری برنداشت و  هرچند گاهی مجبور می‌شد نامه را به فرمانداری رونوشت بزند و با رسانه‌ها مطرح نکند، گاهی نیز نمایشگاه نامه‌های بی جواب خود را برپا می‌کرد و صدای خیلی‌ها را در می‌آورد؛ خودش می‌گفت که نامه‌نگاری تنها ابزار اوست.     محمدحسن اسوتچی، عضو شورای اسلامی سوم و چهارم شهر تبریز، در پنجمین دوره شورای اسلامی در جمع 13 عضو اصلی نخواهد بود ولی چهره‌ی مطالبه‌گر وی که سر سازگاری با خیلی‌ها نداشت و با حاشیه‌‎های دوست‌داشتنی در جلسات شورا همراه بود، در حافظه‌ی این شهر ثبت و به یاد سپرده شد.
یادداشت از زهرا حیدری آزاد
انتهای پیام
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.