به گزارش جماران به نقل از ایسنا، علی‌محمد حاضری در سخنرانی خود در یکی از کارگاه‌های همایش ملی اعتدال که در مرکز اسناد و کتابخانه ملی در حال برگزاری است، اظهار کرد: من اعتدال را یک نحوه عملکرد و یک روش پیگیری نظام فکری می‌دانم.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: اعتدال صفتی است که می‌تواند برای پیروان هر مکتب ابلاغ شود. یک کمونیست، لیبرالیست، موحد یا ملحد می‌تواند اعتدالی باشد یا نباشد. روش و نحوه پیگیری یک مکتب توسط یک فرد می‌تواند افراطی یا تفریطی باشد. روش اعتدالی روشی میان این دو روش است.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس ادامه داد: من نحوه عملکرد امام خمینی(س) را از سال 1323 تا زمان ارتحال ایشان را در مورد تصمیمات سرنوشت‌ساز بررسی کردم. نحوه ورود امام به فعالیت سیاسی و اجتماعی و نحوه اتخاذ تصمیم ایشان روشی اعتدالی بود.
حاضری در ادامه خاطرنشان کرد: امام خمینی از 25 سالگی دست به قلم برد اما کتاب کشف‌الاسرار را در سن 43 سالگی به نگارش در آورد در واقع امام در اوج پختگی نظرات خود را بیان کرد و شتابزده وارد صحنه سیاسی کشور نشد.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس همچنین با بیان اینکه بعد از شهریور 1320 احساس خطر نسبت به بدعت در دین به وجود آمده بود، افزود: بسیاری از روحانیون بدعت‌ها را شنیدند اما اقدام موثری انجام ندادند. از طرفی عده‌ای تفنگ برداشتند و به ترور روی آورده و به سراغ کسروی رفتند اما امام(س) دست به قلم برد و با استدلال برهانی سعی کرد اندیشه‌های انحرافی را افشا کند.
وی ادامه داد: امام(س) هم با افراط مخالف بود و هم با تفریط. ایشان هیچگاه طرفدار ترور مسئولان پهلوی نبود و فعالیت گروه‌های مسلح را تایید نکرد. امام (س) در انقلابی‌گری مسالمت‌آمیز رفتار می‌کرد.
این استاد جامعه‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس افزود: امام(س) با انتشار مقاله‌ای درباره تمجید از نواب صفوی در مجله پانزده خرداد در سال 53 مخالفت کرد زیرا ایشان دنبال خشونت‌گرایی نبود. من 98 تصمیم دیگر امام(ره) را نیز مطالعه کردم که 94 مورد آن با شاخص اعتدالگرایی به صورت کامل تطبیق داشت. وجه مسلط و غالب زندگی امام(س) اعتدالگرایی بود.
وی در پایان با بیان اینکه رهبران میانه‌رو در دوره انقلاب‌ها به بسیج عمومی روی می‌آورند و رهبران تندرو به خشونت‌گرایی دست می‌زنند، خاطرنشان کرد: امام خمینی(س) با نفی خشونت در انقلاب اسلامی راه‌حل اعتدالی را برگزید.
عباس عبدی: تصمیم اعتدالی، پدیده ها را سیاه و سفید نمی بیند
یک فعال سیاسی گفت: مردم باید در تصمیم‌سازی سیاسی مشارکت داشته باشند تا برای اجرای این سیاست نیازی به اعمال زور نباشد، چنین تصمیمی تصمیم سیاسی اعتدالی خواهد بود.
عباس عبدی امروز در سخنرانی خود در یکی از کارگاه‌های همایش ملی اعتدال با بیان اینکه سیاست به معنای تصمیم‌گیری است، اظهار کرد: هم خود تصمیم اهمیت دارد و هم فرآیند تصمیم‌گیری.
وی در ادامه افزود: اگر در تعریف اعتدال بگوییم نه افراط و نه تفریط، راه به جایی نبرده‌ایم زیرا این تعریف تعریفی انفعالی است. ما باید اول بگوییم اعتدال چیست تا پس از آن افراط و تفریط مشخص شود.
عبدی همچنین با اشاره به اینکه اعتدال در سیاست یعنی تصمیمی که به بقا کمک کند، خاطرنشان کرد: اعتدال به معنای تلاش برای دستیابی به توسعه پایدار است. وقتی از توسعه پایدار صحبت می‌کنیم منظور توسعه همه‌جانبه است. در این توسعه حتی محیط زیست نیز مدنظر قرار می‌گیرد. اکنون نحوه بهره‌برداری ما از طبیعت به هیچ وجه اعتدالی نیست زیرا نگرانی ما هر روز از مساله آب، خاک و هوا بیشتر می‌شود.
عبدی اظهار کرد: سیاست اعتدالی مبتنی بر حداقل هزینه و حداکثر مشارکت است. راهبرد و تصمیم اعتدالی باید به گونه‌ای باشد که عقب‌نشینی در آن کم بوده و مترادف با شکست حیثیتی نباشد.
وی خاطرنشان کرد: سیاستمداری که ارتباط اجتماعی نداشته باشد نمی‌تواند تصمیم اعتدالی بگیرد. سیاستمدار باید با اقشار مختلف جامعه در ارتباط باشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه تصمیم اعتدالی نقدپذیر بوده و این آمادگی را دارد که مورد نقد قرار بگیرد، گفت: هر سیاستمداری که برای راهبرد خود خط قرمز بگذارد سیاستمدار اعتدالی نیست. تصمیم اعتدالی، پدیده‌ها را سیاه و سفید نمی‌بیند زیرا این نگاه موجب ایجاد خشونت می‌شود.
این فعال سیاسی در بخش دیگری از سخنانش گفت: تصمیم سیاسی اعتدالی به لحاظ محتوایی به رفع موانع ساختاری می‌پردازد. به طور مثال اگر وابستگی بودجه دولت به نفت موجب ناپایداری در درآمدها و در نتیجه تصمیمات می‌شود باید این منابع درآمدی جایگزین شود.
عبدی در پایان با بیان اینکه تصمیم اعتدالی در سیاست داخلی نافی خشونت است زیرا خشونت جامعه را قطبی و ناپایدار می‌کند، افزود: هر تصمیمی که موجب کاهش شکاف اجتماعی شده و نوع بازی را به بازی برد برد تبدیل کند تصمیم اعتدالی خواهد بود.
