محققان مرکز جامع ترمیم زخم و بافت جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران در جدیدترین تحقیقات خود بر روی بیماران مبتلا به زخم مزمن پای دیابتی به این نتیجه رسیدند که به رغم درمان آنتی بیوتیکی وسیع در این بیماران و نبود علائم عفونت مشخص، بار میکروبی بالا با تاخیر در روند ترمیم زخم همراه است.
به گزارش جماران به نقل از ایسنا، این مطالعه نشان می دهد که زخم پای بیمارانی که بار میکروبی باکتریهای هوازی رشد یافته در آن بیش از CFU/ml 104 باشد، به طور یقین منجر به عدم بهبود مناسب زخم و افزایش خطر قطع اندام می شود.
بر اساس یافته های پژوهشگران مرکز جامع ترمیم زخم و بافت جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران، بار میکروبی یا تعداد باکتریهای رشد یافته بر روی زخم مزمن پای دیابتی با سرعت ترمیم زخم مزمن بیماران دیابتی مرتبط است و با توجه به شواهد موجود و سونامی مرتبط با افزایش شیوع بیماران مبتلا به دیابت باید در نظر داشت که در صورت عدم آموزش و کنترل مناسب بیماری، در آینده نه چندان دور شاهد موارد بسیاری از عوارض مرتبط از جمله زخم های مزمن پا و قطع اندام خواهیم بود.
مطالعات محققان این مرکز مشخص می کند که در حال حاضر زخم پای دیابتی اولین علت قطع اندام غیرتروماتیک در جهان است و یکی از مشکلات بزرگ سلامت و درمان در کشورهای مختلف به شمار می رود و متاسفانه بر اساس آمارهای موجود در هر 20 ثانیه یک فرد مبتلا به زخم پای دیابتی به دلیل عدم ترمیم مناسب به قطع اندام دچار می‌شود.
