همزمان با اول آبان، سی و هفتمین سالگرد ارتحال آیت الله سید مصطفی خمینی مجلس بزرگداشتی با حضور حجج اسلام محمد رضا حشمتی معاون محترم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسیح بروجردی(نوه حضرت امام)، محمد سروش محلاتی از اساتید حوزه علمیه قم، سیدحبیب الله موسوی مسئول نمایندگی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی دفتر قم، پژوهشگران و کارکنان مؤسسه در محل دفتر نمایندگی این مؤسسه در قم برگزار شد.
به گزارش جماران، این مراسم با قرائت زیارت عاشورا و مرثیه سرایی آغاز شد و در ادامه آیت الله سید رضا برقعی از شاگردان مرحوم آیت الله حاج سید مصطفی خمینی به سخنرانی پرداخت. وی با اشاره به ملازمت چهارده ساله با آیت الله مصطفی خمینی، اصلی ترین ویژگی وی را به مصداق خطاب قرآنی «اذهب الی فرعون انه طغی» و اهل بودن حاج آقا مصطفی برای حضرت امام دانست و گفت قیام حضرت امام مشابهت های زیادی با قیام حضرت موسی(ع) دارد. از جمله این مشابهت ها یاری و همراهی مرحوم آقا مصطفی است که همچون هارون برای حضرت امام بود. او به تعبیر قرآن اهل امام بود و در مبارزات هم همراه و معین او شد.
وی گفت: یکی از علمای بزرگ حوزه که نزدیکی و قرابت فکری با امام داشت و هم سن ایشان هم بود، در ابتدای نهضت در سال 1341 به تردید افتاده بود که آیا قیام امام به مصلحت اسلام است و یا باید سکوت کرد. یک شب در عالم رؤیا می بیند وارد صحن حرم حضرت معصومه(س) شده و حاج آقا روح الله لب حوض مشغول وضو گرفتن است. همان لحظه صدایی بلند او را به خود متوجه می کند. به دنبال صدا نگاه می کند، شخص نورانی را می بیند که لب ایوان آئینه حرم ایستاده فریاد می زند: «روح الله جواب اینها را بده» او این را رؤیای صادقه دانست و بر اساس آن معتقد بود قیام امام بر اساس فرمان الهی است.
آیت الله برقعی ادامه داد: در ایامی که حضرت امام در اعتراض به رفتار حکومت بعث در دستگیری افرادی که به بیت ایشان رفت و آمد می کردند در منزل خود تحصن کرده بودند و کسی را به حضور نمی پذیرفتند، یک روحانی از اهالی آذربایجان به هر نحوی که بود از حلقه پلیس بعثی خود را به داخل بیت امام رساند و تقاضای ملاقات با ایشان را داشت و مرحوم آیت الله غلامرضا رضوانی می گفت امام ملاقاتی ندارند. پس از اصرار این شخص برای ملاقات از امام کسب اجازه شد که امام اجازه دادند. وقتی او به داخل اتاق رفت من هم برای احتیاط و حفاظت از امام وارد اتاق شدم. هیچکس دیگری داخل اتاق نبود. آن شخص شروع کرد از وضع داخل کشور سخن گفتن و کشتارها و حوادث ایران را با حرارت بازگو می کرد. امام در مدت چند دقیقه ای که آن شخص اخبار را می گفت چندین مرتبه فرمود ناراحت نباشید شاه می رود و همه چیز درست می شود. درحالی که آن روز هیچ امیدی به نابودی رژیم پهلوی نبود و امام در نهایت فشار و سختی زندگی می کرد.
آقای برقعی در ادامه خاطراتی از شخصیت علمی مرحوم آیت الله سید مصطفی خمینی نقل کرد. وی گفت: پس از سفر عمره ای که مرحوم آقا مصطفی به همراه آیت الله سید محمد موسوی بجنوردی رفته بودند، در محضر امام بودیم، آیت الله موسوی بجنوردی از امام مسئله ای مربوط به محرم شدن سئوال کرد، ایشان فرمودند خیر جایز نیست. آقای بجنوردی گفتند ولی آقا مصطفی چنین کردند، امام فرمودند ایشان به نظر خودشان عمل کردند. که این جمله بیانگر رتبه علمی آن مرحوم نزد امام بود.
وی ادامه داد: مرحوم آقا مصطفی دائم الذکر بود و خودش می گفت من در این خصوص با حضرت امام نظر متفاوتی دارم. از دیگر خصوصیات وی ارتباطات قوی و دائمی ایشان با همه جریانات فکری و سیاسی داخل و خارج بود و به شدّت از امام مراقبت می کرد. یکبار شخصی می خواست با اما ملاقات کند، آقا مصطفی خادم امام را فرستاد پیش ایشان و گفت، بگو با این شخص ملاقات نکنند، این شخص چند روز پیش دست فرح را بوسیده است. او از تصمیمات محرمانه داخل کشور هم مطلع می شد. مثلا بعد از فوت دکتر شریعتی می گفت عوامل سیا و موساد و سرویس جاسوسی انگلیس و ساواک در جلسه ای به این نتیجه رسیدهاند که برای مهار مبارزات در ایران باید 63 نفر را بدون سر و صدا و به صورت آرام ترور کرد و من و امام نیز در آن فهرست قرار داریم.
آقای برقعی در پایان ضمن یاد کردن از روز اول آبان سال 56 گفت: در این روز باید مصیبت امام را خواند چون آقا مصطفی به آرزوی خویش رسید و امام صبر و تحمل بسیار بالایی از خود نشان دادند که برای هیچ کس قابل تحمل نبود. وی گفت پس از ارتحال آقا مصطفی یکی از خطبای بنام عراق که چندان ارتباطی با امام نداشت به منزل امام آمده بود و ذکر مصیبت می کرد. چندین بار امام را قسم داد که به حق اباعبدالله گریه کن ولی امام مثل کوه ایستاده بود. آن خطیب وقتی آن استقامت را دید از ارادتمندان امام شد.
