احمد شیرزاد
از جمله سوابق محمود نیلی احمدآبادی گزینه پیشنهادی رییس‌جمهـور بـرای وزارت علوم، سوابق مدیریتی او در دانشکده فنی دانشگاه تهران است. در بررسی سوابق ایشان باید به این نکته توجه کنیم که دانشکده فنی تهران به لحاظ گستردگی، تعداد دانشجو، اعضای هیات علمی و رشته‌ها در حد دانشگاه‌هایی چون دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه علم و صنعت و دیگر دانشگاه‌های بزرگ کشور است. دانشکده فنی در این سال‌ها به نوعی استقلال مدیریتی داشته و در حد دانشگاه‌های بزرگ و متعارف دیگر عمل کرده است. این دانشکده تا قبل از ریاست نیلی، دوره‌های رکود را تجربه کرده بود و تقریبا از زمان مدیریت ایشان، شکوفایی این دانشکده را شاهد بودیم.
به گزارش جماران، دکتر نیلی طی سال‌های مدیریت در دانشکده فنی زمینه رشد و رونق این دانشگاه را با جذب هیات علمی نخبه و جوان فراهم کردند و در قالب یک مدیر حرفه‌یی غیرسیاسی و موفق عمل کردند. بنابراین از این نظر گزینه مناسب و معتدلی است و به فرآیندهای اجرایی و مدیریتی در حوزه آموزش عالی آشنایی دارد و می‌تواند این وزارتخانه را به خوبی مدیریت کند. تاییدی که نسبت به ایشان وجود دارد نه از نقطه نظر سیاسی بلکه با توجه به وجهه علمی و سابقه مدیریتی ایشان است. دکتر نیلی هیچ زمانی مدیر سیاسی نبود و طی سال‌های گذشته به هیچ‌وجه تلاش نکرد رکود و سابقه سیاسی از خودشان به جا بگذارند. این ویژگی ایشان را به عنوان حسن مطرح نمی‌کنم بلکه به عنوان یک واقعیت متذکر می‌شوم. نکته بعدی اینکه وزارت علوم مدیری را می‌طلبد که در چارچوب‌های محدود سیاسی فکر نکند و نگاهی حرفه‌یی به کلیت آموزش عالی و به وزارت علوم به عنوان موسسه‌یی که وظیفه تربیت دانشجو و توسعه علم و فناوری را دارد داشته باشد نه یک نگاه سیاسی و ابزاری برای نفوذ سیاسی.
بنابراین با توجه به این موضوع، اگر ایشان از مجلس رای اعتماد بگیرد به خوبی می‌تواند وزارت علوم را اداره کند. با وجود همه نقاط قوتی که در مورد گزینه پیشنهادی دولت برای معرفی به مجلس عنوان شد، شخصا نسبت به برخورد مجلس بدبین هستم. مجلس به غیر از یک ماه اولی که به وزرای پیشنهادی کابینه رای مثبت داد، عملا حاضر نیست بپذیرد که رییس‌جمهور شخصی با تفکر خاص خودش است و مردم به این طرز تفکر رای داده‌اند.
این نگرش باعث شده حتی از طرف مجلس گزینه‌هایی برای وزارت علوم مطرح شود. نکته آخر اینکه اگر مجلس بخواهد با هرکسی چنین برخورد بدبینانه‌یی داشته باشد و سفارشات و دستوراتی را که در مورد گزینه‌های پیشین مطرح می‌کرد داشته باشد، جریان قبلی برای وزارت علوم تکرار می‌شود. مجلس ظاهرا بر انتخاب فردی غیرسیاسی تاکید دارد. در حالی که آقای فرجی دانا هم به هیچ‌وجه وجهه‌یی سیاسی نداشت. نمی‌شود یک فرد بی‌طرف را روی کار آورد و او را درگیر انواع چالش‌ها کرد و نهایتا گفته شود سیاسی است و سیاسی عمل می‌کند. چرا که نهایتا هر گزینه بی‌طرفی هم که باشد در مقابل چالش‌هایی که مطرح می‌شود، نهایتا مجبور به موضع‌گیری سیاسی است. محمود نیلی احمدآبادی صرفا یک گزینه مدیریتی موفق و چهره‌یی علمی است، اگر هر روز به بهانه‌های مختلف به مجلس کشانده شود، مجبور به اعمال نظر سیاسی می‌شود. متاسفانه مجلس این روال را در پیش نگرفته که به وزیر پیشنهادی روحانی رای دهد و عملا خودش گزینه‌های پیشنهادی دارد. در حالی که آقای روحانی همچنین موضوعی را نمی‌پذیرد.
منبع: اعتماد
