جماران _ داوود احمدی: تا همین چند هفته پیش، مردم «شهر آمرلی» روز و شب شان معنی محاصره می داد. مردمی که مانند دیگر سوژه های داعش تنها جرمشان زنده بودن است. محاصره از دو ماه پیش شروع شد. داعش راه ورود غذا و هرگونه کمک را به شهر مسدود کرد. در همان زمان یکی از شهروندان آمرلی گفته بود: «یک فاجعه انسانی در جریان است؛ بیست هزار تن از مردم آمرلی با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. کودکانی هستند که در هر سه روز، تنها یک بار غذایی برای خوردن دارند».
در هفته‌های اخیر، نیروهای عراقی توانستند به پیروزی های مهمی برسند. عملیاتی که در موفقیت آن نیروهای مردمی عراق نقش ویژه ای داشته اند.
یکی از مهمترین نیروهای مردمی در عراق «سازمان بدر» است؛ نامی که به عنوان یکی از اصلی ترین پشتیبانان ارتش در شکست حصر آمرلی مطرح شد. نیروهای بدر تحت فرماندهی «هادی العامری» توانستند به دو ماه محاصره ی 15 هزار نفر از «ترکمان های عراق» پایان دهند. تاریخچه ی سازمان بدر به سال 1982 بازمی‌گردد. آن روزها مخالفین صدام برای ادامه ی مبارزه به خارج از عراق می رفتند. بیشتر این نیروها به کشور همسایه ی خود یعنی ایران آمدند تا در جبهه ی عملی مبارزه با صدام قرار گیرند. سپاه بدر آن روزها شاخه ی نظامی «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق» بود؛ جریانی انقلابی که همان سال توسط برخی از شخصیت های عراقی از جمله «شهید محمدباقر حکیم» در ایران تأسیس شد.
با شروع جنگ تحمیلی، رفته رفته تعداد مبارزین عراقی که به ایران پناهنده می شدند افزایش یافت. علاوه بر این مجاهدین، بسیاری از اسیران عراقی نیز برای نبرد در کنار برادران ایرانی خود علیه صدام ابراز تمایل می کردند. «محسن رضایی» فرمانده وقت سپاه پاسداران با توجه به شناختی که از «شهید اسماعیل دقایقی» داشت او را مسئول تشکیل «تیپ 9 بدر» نمود. نیروهای عراقی در چند عملیات مهم کمک زیادی به پیشبرد جنگ علیه صدام کردند. پس از شهادت اسماعیل دقایقی، اداره ی تیپ بدر به قرارگاه رمضان سپرده شد و مدتی بعد فرماندهی این نیرو نیز به عراقی ها واگذار شد. بدر به عنوان شاخه ی نظامی مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق عمل می کرد؛ هرچند در دوران جنگ تحمیلی هماهنگ با سپاه پاسداران بود. مدتی بعد از تأسیس بدر «هادی العامری» فرماندهی این گروه را برعهده گرفت؛ مسئولیتی که تا امروز همچنان بر دوش اوست.
نقش مجاهدین عراقی به خصوص در عملیات کربلای دو بسیار درخشان بود. هاشمی رفسنجانی مسئول وقت جنگ می گوید:
«تیپ 9 بدر متشکل از نیروهای عراقی، بهترین درخشندگی را در این عملیات از خود نشان داد و عمده اسرایی که به پشت جبهه تخلیه شده اند به دست آنها اسیر شده‌اند. عجب اینکه همین عراقی ها که در صف صدامیان آنگونه بزدل هستند، وقتی در میدان جنگ و در صف اسلام قرار می گیرند این طور نیرومندند. شجاعت این نیروها به خاطر پیوستن آنها به خط امام و اسلام می‌باشد.»
پس از پایان جنگ تحمیلی تمام مسئولیت ها در «سپاه بدر» به خود عراقی ها واگذار شد و نیروهای ایرانی تنها در تهیه امکانات لازم برای تداوم مبارزه به آنها کمک می کردند. از طرف عراقی ها این نگرانی وجود داشت که با پایان جنگ تحمیلی، حمایت ایران از مبارزه ی ملت عراق تمام شود و دیگر فرصتی برای آزادسازی عراق از شر بعثی ها به وجود نیاید؛ اما جمهوری اسلامی ایران با توجه به رسالت حمایت از نهضت های آزادی‌بخش و ملت های مستضعف جهان، همچنان از مبارزین عراقی حمایت می کرد. هرچند با توجه به پایان جنگ، ایران دیگر درگیر نبرد با عراق نبود. به همین دلیل کلیه ی امور «بدر» به دست عراقی ها سپرده شد و ایران تنها از این گروه پشتیبانی می کرد. بخشی از نیروهای بدر به داخل خاک عراق رفتند تا به همراه کردها به مبارزه ی خود ادامه دهند. گفته می شود تداوم همین مبارزات به «انتفاضه شعبانیه» مردم عراق منجر شد. جنبشی که باعث شد بخش بزرگی از عراق به دست نیروهای مردمی بیفتد؛ هرچند آمریکایی ها که نگران از قدرت‌گیری شیعیان عراق بودند، فرصت استفاده از نیروی هوایی برای سرکوب ملت عراق را به صدام دادند. این امر باعث شکست انتفاضه ی مردم عراق شد. (در رابطه با انتفاضه شعبانیه این مستند کوتاه را ببینید)
نیروهای بدر پس از سال 2003 با سقوط صدام و اشغال عراق توسط آمریکایی ها به این کشور باز گشتند. در آن زمان هنوز سپاه بدر به عنوان زیرمجموعه مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق عمل می کرد. مجموعه ای که با سقوط صدام تصمیم گرفت به روند شکل گیری نظام سیاسی، ارتش و پلیس جدید عراق بپیوندد. به همین دلیل سپاه بدر نیز از حالت نظامی خارج و به سازمان بدر تبدیل شد.
آیت الله محمد باقر حکیم در آن زمان گفته بود: «مجلس اعلا به دنبال مبارزه ی سیاسی برای خاتمه دادن به اشغال عراق توسط آمریکاست و سپاه بدر نبز به عنوان شاخه نظامی این گروه تسلیحات خود را کنار می گذارد.»
بخشی از نیروهای بدر به ارتش و پلیس عراق می پیوندد؛ هرچند با فشار آمریکایی ها عملا امکان استفاده از تجربه و افراد بدر در ارتش و پلیس عراق مهیا نشد. پس از این تحول، سپاه بدر به سازمان بدر تبدیل شد. تا سال 2012 این سازمان همچنان به عنوان زیرمجموعه ی مجلس اعلا عمل می کرد. اما در سال 2012 به دلیل وسعت تشکیلات سیاسی بدر در عراق، تفکر جدایی سازمان از مجلس اعلا شکل گرفت؛ زیرا سازمان بدر دارای تشکیلاتی بزرگ و توانمند بود. هرچند با توجه به نزدیکی دیدگاه های دو تشکل، بر تدوام و حتی گسترش فعالیت های مشترک میان مجلس اعلا و سازمان بدر توافق شد. در انتخابات 2010، بدر به عنوان بخشی از مجلس اعلای اسلامی در «ائتلاف ملی عراق» جای گرفت. اما در سال 2014 سازمان بدر به «ائتلاف دولت قانون» مالکی پیوست. گفته می شود بدر نقش مهمی در ایجاد تفاهم میان گروه های اصیل شیعه در عراق بر سر انتخاب نخست وزیر جدید داشته است. نکته ی دیگر در رابطه با سازمان بدر آن است که در جریان بحران سوریه، بخشی از نیروهای بدر برای مقابله با تروریست ها به این کشور رفتند. این افراد احتمالا تحت عنوان گردان های شهید صدر در سوریه عمل می کردند. همین مسئله باعث آمادگی بدر در مقابله با داعش شد. گفته می شود پس از تهاجم داعش به موصل، نیروهای عراقی از سوریه به کشور خود بازگشتند و نقش مهمی در جلوگیری از پیشروی داعش ایفا کردند.
هادی العامری، رئیس سازمان بدر عراق و وزیر حمل و نقل دولت نوری المالکی، با آغاز بحران داعش در عراق، دوباره لباس نظامی بر تن کرد. عامری در همان روزها به عنوان سرپرست وزارت دفاع عراق انتخاب شد. وی توانست به کمک تجربیات پیشین بدر و فتوای مرجعیت گرانقدر آیت الله العظمی سیستانی، مانع از پیشروی داعش در عراق شود. اوج دستاورد درخشش سازمان در شکست حصر آمرلی روی داد. آنجا که نیروهای سازمان بدر، عصائب اهل حق، حزب الله عراق، سرایا السلام به همراه پیشمرگه توانستند به کابوس دو ماهه مردم آمرلی پایان دهند. حاصل این عملیات بازگشت زندگی به آمرلی و امید به عراق بود.
