سیاست دولت یازدهم از آغاز به کار بر پایه ایجاد وحدت ملی و آشتی بین جناح‌های مختلف کشور نهاده شد. حسن روحانی شعار اعتدال را در تبلیغات انتخاباتی مطرح کرد و بعد از موفقیت در انتخابات نیز همچنان بر آن پایبند بوده و در عمل هم تلاش کرده از هر دو جناح مطرح کشور و حتی از جناح‌های مختلف در دولت و زیر مجموعه خود استفاده کند. شاید بین دولت‌هایی که بعد از انقلاب روی کار آمده‌اند بتوان گفت دولت یازدهم نزدیک‌ترین دولت به آشتی ملی بوده است. با انجام این شعار است که شهره جناحی عمل کردن را در عملکرد دولت نمی‌بینیم. حال اگر در این مجموعه موردی هم وجود داشته باشد اما در سیاست کلی دولت اصل استفاده از نخبگان جناح‌های سیاسی لحاظ شده است. حتی بالاتر از آن دولت تلاش کرده از کسانی‌که حساسیت زیادی بر آنان به عنوان روسای جناح‌ها وجود دارد، استفاده نکند. اکنون که حسن روحانی اعلام کرده که می‌خواهیم آشتی ملی را بیشتر و شکاف را کمتر کنیم و همه افراطیون را توصیه به اعتدال کردند باید گفت که هم در اظهارات و هم در انتصابات مساله آشتی ملی و ایجاد وحدت در عملکرد وی و وزرای کابینه کاملا مشهود بوده است. فقط آنچه که مورد بحث است و شاید توصیه رییس‌جمهور راه به جایی نبرد یک جریان افراطی تند است که به وحدت ملی اعتقادی ندارند، به آشتی ملی راضی نیستند. این گروه معتقدند همه جناح‌ها مسیر افراط را طی کنند. افراد و گروه‌هایی که از افراطی‌گری فاصله بگیرند آماج حملات قرار می‌دهند. نمونه چند وقت اخیر آن در نحوه برخورد با علی لاریجانی مصداق یافت. وی که در جرگه اصولگرایی قرار دارد اما به لحاظ اینکه با تندروها هماهنگ نبوده توهین‌های بسیاری نسبت به ایشان روا شده است. این مساله نشان می‌دهد که بسیاری از آنها معتقد به آشتی ملی نیستند و برخورد حذفی را شعار همه اصولگرایان برای اقناع می‌دانند. این سیاست را هیچ کس نمی‌تواند قبول کند. عقلای قوم این روش را مردود می‌دانند کما اینکه مردم نیز از این روش منزجر هستند. اما دولت باید تلاش خود را در جهت ایجاد آشتی ملی ادامه دهد. دولت نباید فریب این بازی‌ها را بخورد. مبادا به گونه‌یی شود که اعضای دولت به واسطه حرف‌های تخریبی افراطیون زمان زیادی را بیش از آنچه که لازم است به آن بپردازند. فقط گاهی که القای شبهه می‌شود برای تنویر افکار عمومی مردم را در جریان بگذارند و اجازه ندهند در ادبیانی که روحانی و وزیران وی انتخاب کردند خدشه‌یی وارد شود. صحبت‌های آنها منجر به تغییر لحن نشود. ضمن اینکه در شرایط لازم گزارش عملکرد گذشته را برای مردم گهگاه بیان کنند آنچه که افشاگری نام‌گذاری نمی‌کنیم خود می‌تواند دست این افراد را رو کند. این گروه افراطی شکی نیست که قوی‌ترین حامیان دولت گذشته بودند و هنوز هم مدافع آن هستند. مردم باید بیشتر چهره افراطیون را بشناسند تا تفکر افراطی‌گری از کشور برچیده شود و شاهد خشونت طلبی در ایران نباشیم.
منبع: اعتماد
